Jobi 5

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

Vois donc s'il est quelqu'un que tu puisses invoquer et qui t'écoute; peut-être l'un des saints anges t'apparaîtra.

2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

Songe que la colère détruit l'insensé; l'envie tue celui qui s'égare.

3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

J'ai cependant vu des insensés prendre racine; mais leurs richesses ont été aussitôt dévorées.

4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

Qu'il n'y ait point de salut pour leurs enfants; que l'on forme autour d'eux des danses railleuses, devant la porte des petits; que nul ne les délivre.

5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

Que les justes mangent ce qu'ils ont amassé; qu'eux-mêmes ne puissent sortir de leur infortune et que leur force soit épuisée.

6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

Ce n'est point de la terre que naît le mal; ce n'est point dans les montagnes que germent les peines.

7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

Mais l'homme est né pour se rendre malheureux comme les petits des vautours pour voler sur les hautes cimes.

8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

Pour moi, je prierai le Seigneur, j'invoquerai le Seigneur maître de toutes choses,

9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

Qui fait des merveilles innombrables et incompréhensibles, et des actions glorieuses et grandes,

10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

Qui donne à la terre de la pluie et lui envoie l'eau du ciel,

11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

Qui élève les humbles et ranime ceux qui se croyaient perdus,

12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

Qui dissipe les desseins des trompeurs et empêche leurs mains de les exécuter,

13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

Qui confond la prudence des sages et bouleverse les artifices des gens dissimulés.

14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

Il les enveloppe en plein jour de ténèbres; il les fait marcher à tâtons, à midi comme à minuit.

15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

Puissent-ils périr dans les batailles; puisse le faible être délivré de la main des grands.

16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

Puisse le petit conserver de l'espérance; puisse le Seigneur fermer la bouche de l'injuste.

17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

Heureux l'homme qu'a châtié le Seigneur; qu'il se garde de rejeter de tels avertissements.

18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

Car le Seigneur fait souffrir et il répare: il frappe et ses mains guérissent.

19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

Six fois il te tirera de peine; la septième fois, le mal ne t'atteindra plus.

20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

Pendant la famine, il te préservera de la mort; à la guerre il détournera de toi le fer ennemi.

21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

Il te mettra à l'abri des flagellations de la langue et tu n'auras rien à craindre des fléaux qui surviendront.

22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

Tu te riras des injustes et des déréglés; tu braveras les bêtes fauves.

23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

Les animaux les plus farouches te laisseront en paix.

24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

Tu sentiras d'où vient le calme de ta maison; et tes habitudes seront irréprochables.

25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

Tu verras croître une florissante famille, aussi nombreuse que les herbes des champs.

26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

Et tu descendras à la tombe mûr comme le blé que l'on moissonne en la saison, ou comme le monceau que l'on a renfermé dans l'aire après l'avoir récolté.

27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.

Telles sont les pensées que j'ai cherchées et conçues; rentre en toi-même et vois ce que tu as fait.