Jobi 5

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

Appelle donc! Y aura-t-il quelqu'un qui te réponde? Vers lequel des saints te tourneras-tu?

2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

La colère tue l'insensé, et l'emportement fait mourir le fou.

3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

J'ai vu l'insensé étendre ses racines, et soudain j'ai maudit sa demeure.

4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

Plus de salut pour ses fils; on les écrase à la porte, et personne ne les défend.

5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

L'homme affamé dévore sa moisson, il franchit la haie d'épines et l'emporte; l'homme altéré engloutit ses richesses.

6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

Car le malheur ne sort pas de la poussière, et la souffrance ne germe pas du sol,

7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

de telle sorte que l'homme naisse pour la peine, comme les fils de la foudre pour élever leur vol.

8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

A ta place, je me tournerais vers Dieu, c'est vers lui que je dirigerais ma prière.

9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

Il fait des choses grandes, qu'on ne peut sonder; des prodiges qu'on ne saurait compter.

10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

Il verse la pluie sur la terre, il envoie les eaux sur les campagnes,

11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

il exalte ceux qui sont abaissés, et les affligés retrouvent le bonheur.

12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

Il déjoue les projets des perfides, et leurs mains ne peuvent réaliser leurs complots.

13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

Il prend les habiles dans leur propre ruse, et renverse les conseils des hommes astucieux.

14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

Durant le jour, ils rencontrent les ténèbres; en plein midi, ils tâtonnent comme dans la nuit.

15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

Dieu sauve le faible du glaive de leur langue, et de la main du puissant.

16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

Alors l'espérance revient au malheureux; et l'iniquité ferme la bouche.

17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

Heureux l'homme que Dieu châtie! Ne méprise donc pas la correction du Tout-Puissant.

18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

Car il fait la blessure, et il la bande; il frappe, et sa main guérit.

19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

Six fois il te délivrera de l'angoisse, et, à la septième, le mal ne t'atteindra pas.

20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

Dans la famine, il te sauvera de la mort; dans le combat, des coups de l'épée.

21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

Tu seras à l'abri du fouet de la langue, tu seras sans crainte quand viendra la dévastation.

22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

Tu te riras de la dévastation et de la famine, tu ne redouteras pas les bêtes de la terre.

23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

Car tu auras une alliance avec les pierres des champs, et les bêtes de la terre seront en paix avec toi.

24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

Tu verras le bonheur régner sous ta tente; tu visiteras tes pâturages, et rien n'y manquera.

25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

Tu verras ta postérité s'accroître, et tes rejetons se multiplier comme l'herbe des champs.

26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

Tu entreras mûr dans le tombeau, comme une gerbe qu'on enlève en son temps.

27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.

Voilà ce que nous avons observé: c'est la vérité! Ecoute-le, et fais-en ton profit.