Jobi 5

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

"Huuda vain! Onko ketään, joka sinulle vastaisi, ja kenenkä pyhän puoleen kääntyisit?

2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

Mielettömän tappaa suuttumus, tyhmän surmaa kiivaus.

3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

Minä näin mielettömän juurtuvan, mutta äkkiä sain huutaa hänen asuinsijansa kirousta.

4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

Hänen lapsensa ovat onnesta kaukana, heitä poljetaan portissa, eikä auttajaa ole.

5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

Ja minkä he ovat leikanneet, syö nälkäinen-ottaa sen vaikka orjantappuroista-ja janoiset tavoittelevat heidän tavaraansa.

6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

Sillä onnettomuus ei kasva tomusta, eikä vaiva verso maasta,

7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

vaan ihminen syntyy vaivaan, ja kipinät, liekin lapset, lentävät korkealle.

8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

Mutta minä ainakin etsisin Jumalaa ja asettaisin asiani Jumalan eteen,

9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

hänen, joka tekee suuria, tutkimattomia tekoja, ihmeitä ilman määrää,

10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

joka antaa sateen maan päälle ja lähettää vettä vainioille,

11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

että hän korottaisi alhaiset ja surevaiset kohoaisivat onneen.

12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

Hän tekee kavalain hankkeet tyhjiksi, niin ettei mikään menesty heidän kättensä alla,

13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

hän vangitsee viisaat heidän viekkauteensa; ovelain juonet raukeavat:

14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

päivällä he joutuvat pimeään ja hapuilevat keskipäivällä niinkuin yöllä.

15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

Mutta köyhän hän pelastaa heidän suunsa miekasta, auttaa väkevän kädestä.

16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

Ja niin on vaivaisella toivo, mutta vääryyden täytyy sulkea suunsa.

17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

Katso, autuas se ihminen, jota Jumala rankaisee! Älä siis pidä halpana Kaikkivaltiaan kuritusta.

18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

Sillä hän haavoittaa, ja hän sitoo; lyö murskaksi, mutta hänen kätensä myös parantavat.

19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

Kuudesta hädästä hän sinut pelastaa, ja seitsemässä ei onnettomuus sinua kohtaa.

20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

Nälänhädässä hän vapahtaa sinut kuolemasta ja sodassa miekan terästä.

21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

Kielen ruoskalta sinä olet turvassa, etkä pelkää, kun hävitys tulee.

22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

Hävitykselle ja kalliille ajalle sinä naurat, etkä metsän petoja pelkää.

23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

Sillä kedon kivien kanssa sinä olet liitossa, ja metsän pedot elävät rauhassa sinun kanssasi.

24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

Saat huomata, että majasi on rauhoitettu, ja kun tarkastat asuinsijaasi, et sieltä mitään kaipaa.

25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

Ja saat huomata, että sinun sukusi on suuri ja vesasi runsaat kuin ruoho maassa.

26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

Ikäsi kypsyydessä sinä menet hautaan, niinkuin lyhde korjataan ajallansa.

27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.

Katso, tämän olemme tutkineet, ja niin se on; kuule se, ja ota sinäkin siitä vaari."