< Jobi 5 >

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
»Raab kun! Giver nogen dig Svar? Og til hvem af de Hellige vender du dig?
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
Thi Daarens Harme koster ham Livet, Taabens Vrede bliver hans Død.
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
Selv har jeg set en Daare rykkes op, hans Bolig raadne brat;
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
hans Sønner var uden Hjælp, traadtes ned i Porten, ingen reddede dem;
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
sultne aad deres Høst, de tog den, selv mellem Torne, og tørstige drak deres Mælk.
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
Thi Vanheld vokser ej op af Støvet, Kvide spirer ej frem af Jorden,
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
men Mennesket avler Kvide, og Gnisterne flyver til Vejrs.
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
Nej, jeg vilde søge til Gud og lægge min Sag for ham,
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
som øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal,
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
som giver Regn paa Jorden og nedsender Vand over Marken
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
for at løfte de bøjede højt, saa de sørgende opnaar Frelse,
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
han, som krydser de kloges Tanker, saa de ikke virker noget, der varer,
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
som fanger de vise i deres Kløgt, saa de listiges Raad er forhastet;
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
i Mørke raver de, selv om Dagen, famler ved Middag, som var det Nat.
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
Men han frelser den arme fra Sværdet og fattig af stærkes Haand,
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
saa der bliver Haab for den ringe og Ondskaben lukker sin Mund.
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
Held den Mand, som revses at Gud; ringeagt ej den Almægtiges Tugt!
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
Thi han saarer, og han forbinder, han slaar, og hans Hænder læger.
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
Seks Gange redder han dig i Trængsel, syv gaar Ulykken uden om dig;
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
han frier dig fra Døden i Hungersnød, i Krig fra Sværdets Vold;
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
du er gemt for Tungens Svøbe, har intet at frygte, naar Voldsdaad kommer;
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
du ler ad Voldsdaad og Hungersnød og frygter ej Jordens vilde Dyr;
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
du har Pagt med Markens Sten, har Fred med Markens Vilddyr;
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
du kender at have dit Telt i Fred, du mønstrer din Bolig, og intet fattes;
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
du kender at have et talrigt Afkom, som Jordens Urter er dine Spirer;
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
Graven naar du i Ungdomskraft, som Neg føres op, naar Tid er inde.
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
Se, det har vi gransket, saaledes er det; det har vi hørt, saa vid ogsaa du det!

< Jobi 5 >