Jobi 5
1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
Na kithopi ding kou temin mikhat beh in nahin donbut na dem? Vantil ho koipen in nahin kithopi ding ham?
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
Tahbeh in lung hanna hin mingol asuhmang jia chule thangsetna in chihna neilou ho asumang ji'e.
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
Keiman mingol ho chomkhat kahsung alolhin nao kamui ahinla vangset na chun hetman louvin alhunkhum jitai.
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
Achateo jong ajong ajellin gamsa chonin achonun amaho dingin panpina agamlan ahi, ahuhdoh diu umlouvin thutanna munna amehgoi jiuve.
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
Achang chu lingleh khauva akium jeng vang'in agilkel ten avallhum peh un, agou chu adangchah ten hai hot hot in adel uve.
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
Thilse hi leivui lah a konna hungput doh ahipoi chule hahsatna hi leisetna konna hung dondoh ahipoi.
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
Meilah a konna meisi chunglanga lengtou dinga gotsa aum banga mihem tehi ahahsa ding monga penga ahi.
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
Keihi nang chu hileng Pathen koma cheng ting chule kachung chang thu ama koma kase lhah ding ahi.
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
Aman thil oupe tah hetdoh jou hoi hilou ajat sim joulou thil kidang aboldoh e.
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
Aman leiset chunga go ajuh sah jin, chule loulaija jong twi alonsah soh keije.
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
Aman mivaichate khantouna apen chule genthei hesoh thohte ahuhdoh ji'e.
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
Athil gonu asuh nohphah peh in, hijeh chun akhut uva atoh jouseu amolso joulou diu ahi.
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
Miching ho chu aki chihsah nauva amang jin hijeh chun aduha thuh nauva athil gonnu asuhbei pehji tai.
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
Amahon sun laijin muthim atoh khauvin sunkim laijin amaho chu janlai bangin aki mai le leuve.
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
Mikam hatte a konin mi vaichate ahuhdoh jin chule mithahat ten atuhchah kheh hou jong amaho a konin ahuhdoh ji'e.
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
Chule hiche ho a chun achaina leh mivaichan kinepna aneijin, chule mihahem te kam jong ahuhbit jin ahi.
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
Ahinla Pathen in asuhdih ho kipana khu ngaito temin, nachonset tengleh Hatchungung pan nahilna khu don louvin koi hih in.
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
Aman amavo jin chule boljong aboldam jin aman ajep jin ahinla akhut in asudam kitjin ahi.
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
Vangsetna gupma konin nahuhdoh intin asagi veina teng jongleh thilse akonin nahoi doh inte.
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
Kellhah lai jongle thina akonin nahuhdoh intin gallai jongleh chemjama konin nahuh doh inte.
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
Misuminse nom te akonin hung hoidoh in natin chule manthahna ahung lhun teng kicha tapon nate.
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
Manthah nale kel alhah teng nangin nanuisat ding gamlah a gamsa jouse nagin louding ahitai.
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
Nangma gam lah a songho toh lungmong tah a naum khoma chule gamlah a gamsa ho toh lungmonga nalhat khom diu ahitai.
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
Nachenna nain abitne ti nakihetna, nanei nagou ho nagavet teng imacha akiholmo umlou ding ahi.
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
Nangin chate tamtah neijin natin, nason nachilhahte hampa banga hung tam diu ahi.
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
Nateh teng lhankhuh hin jonin natin, aphat cha changpholla changpal kichom khom nahung bah ding ahi.
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
Keihon hinkho hi kakhol uvin, chule hichehi dih din kamu doh uve, kahilna hi ngaijin chule nangma tah a dingin mangchan.
