Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Kan du draga Leviathan med en krok, och fatta hans tungo med ett snöre?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Kan du sätta honom en ring i näsona, och borra honom hans kindben igenom med en syl?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Menar du, att han skall mycket bedjas före, eller smeka dig?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Menar du, att du kan göra ett förbund med honom, att du må hafva honom till en träl evinnerliga?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Kan du spela med honom såsom med en fogel; eller binda honom dinom pigom?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Menar du, att sällskapet skola skära honom sönder, att han blifver utdelad ibland köpmännerna?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Kan du fylla ena not med hans hud, och någon fiskaryssjo med hans hufvud?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

När du kommer dina hand vid honom, så kom ihåg, att det en strid är, den du icke uthålla kan.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Si, hans hopp skall fela honom, och han skall uppenbarligen fördrifven varda.

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Ingen är så dristig, att han honom uppväcka tör. Ho är då den, som för mig bestå kan?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Ho hafver något gifvit mig tillförene, att jag må honom det vedergälla? Mitt är allt det under hela himmelen är.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Jag vill icke förtiga hans kraft; ej heller hans magt, eller huru välskapad han är.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Ho kan upptäcka honom hans kläde? Eller ho tör vågat, att fatta honom i tänderna?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Ho kan öppna hans anletes kindben? Förskräckeliga stå hans tänder allt omkring.

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Hans fjäll äro lika som sköldar, sammanfäste hvar i annan.

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

Det ena hänger in i det andra, så att vädret icke går deremellan;

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Det hänger hvar i annan, och hålla sig tillsammans, så att de icke kunna skiljas åt.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Hans njusande är såsom ett glimmande ljus; hans ögon äro såsom morgonrodnans ögnahvarf.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

Utaf hans mun fara bloss och eldbrandar.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Utaf hans näso går rök, såsom utaf heta grytor och kettlar.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Hans ande är glödande kol, och utu hans mun går låge.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

Han hafver en starkan hals, och det är honom lust, då han något förderfvar.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Hans kötts ledamot hänga vid hvartannat; de äro faste i honom, att han icke rörd varder.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Hans hjerta är hårdt såsom sten, och så fast som ett stycke af understenen i qvarnene.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

När han reser sig, förfära sig de starke; och när han får dem fatt, är der ingen nåde.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Om man vill till honom med svärd, så rörer han sig intet; eller med spets, skott och harnesk.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Han aktar jern såsom strå, och koppar såsom ruttet trä.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

Ingen skytte förjagar honom; slungostenar äro honom såsom agnar.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Hammaren aktar han såsom strå; han bespottar de bäfvande spetsar.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Han kan ligga på skarpt grus; han lägger sig uppå det skarpt är, såsom på dyngo.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Han gör, att djupa hafvet sjuder såsom en gryta, och rörer det ihop, såsom man blandar ena salvo.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

Efter honom är vägen ljus; djupet aktar han såsom en gamlan gråhårotan.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

På jordene kan ingen liknas honom; han är gjord till att vara utan fruktan.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Han föraktar allt det högt är; han är Konung öfver alla högmodiga.