Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

¿Sacarás tú al leviatán con el anzuelo, o con la cuerda que le echares en su lengua?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

¿Pondrás tú garfio en sus narices, y horadarás con espinas su quijada?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

¿Por ventura multiplicará él ruegos para contigo? ¿Te hablará él lisonjas?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

¿Por ventura hará concierto contigo para que lo tomes por siervo perpetuo?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

¿Jugarás por ventura con él como con pájaro, y lo atarás para tus niñas?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

¿Por ventura harán banquete por causa de los compañeros? ¿Lo partirán entre los mercaderes?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

¿Cortarás tú con cuchillo su cuero, o con asta de pescadores su cabeza?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Pon tu mano sobre él; te acordarás de la batalla, y nunca más tornarás.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

He aquí que tu esperanza acerca de él será burlada; porque aun a su sola vista se desmayarán.

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Nadie hay tan osado que lo despierte; ¿quién pues podrá estar delante de mí?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

¿Quién me ha anticipado, para que yo restituya? Todo lo que hay debajo del cielo es mío.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Yo no callaré sus miembros, ni lo de sus fuerzas y la gracia de su disposición.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿Quién se llegará a él con freno doble?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Los órdenes de sus dientes espantan.

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

La gloria de su vestido son escudos fuertes, cerrados entre sí estrechamente.

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

El uno se junta con el otro, que viento no entra entre ellos.

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Pegado está el uno con el otro, están trabados entre sí, que no se pueden apartar.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Con sus estornudos encienden lumbre, y sus ojos son como los párpados del alba.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

De su boca salen hachas de fuego, centellas de fuego proceden.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

De sus narices sale humo como de una olla o caldero que hierve.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Su aliento enciende los carbones, y de su boca sale llama.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

En su cerviz mora la fortaleza, y delante de él es deshecho el trabajo.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Las partes de su carne están pegadas entre sí; está firme su carne en él, y no se mueve.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Su corazón es firme como una piedra, y fuerte como la muela de abajo.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

De su grandeza tienen temor los fuertes, y de sus desmayos se purgan.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Cuando alguno lo alcanzare, ni espada, ni lanza, ni dardo, ni coselete durará contra él.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

El hierro estima por pajas, y el acero por leño podrido.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

Saeta no le hace huir; las piedras de honda se le tornan aristas.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Tiene toda arma por hojarascas, y del blandir de la pica se burla.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Por debajo tiene agudas conchas; imprime su agudez en el suelo.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Hace hervir como una olla el mar profundo, y lo vuelve como una olla de ungüento.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

En pos de sí hace resplandecer la senda, que parece que el mar es cano.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

No hay sobre la tierra su semejante, hecho para nada temer.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Menosprecia toda cosa alta; es rey sobre todos los soberbios.