Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Хоћеш ли удицом извући крокодила или ужем подвезати му језик?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Хоћеш ли му провући ситу кроз нос? Или му шиљком провртети чељусти?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Хоће ли те много молити, или ће ти ласкати?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Хоће ли учинити веру с тобом да га узмеш да ти буде слуга до века?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Хоћеш ли се играти с њим као с птицом, или ћеш га везати девојкама својим?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Хоће ли се њим частити другови? Разделити га међу трговце?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Хоћеш ли му напунити кожу шиљцима и главу оствама?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Дигни на њ руку своју; нећеш више помињати боја.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Гле, залуду је надати му се; кад га само угледа човек, не пада ли?

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Нема слободног који би га пробудио; а ко ће стати преда ме?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Ко ми је пре дао шта, да му вратим? Шта је год под свим небом, моје је.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Нећу ћутати о удима његовим ни о сили ни о лепоти стаса његовог.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Ко ће му узгрнути горњу одећу? К чељустима његовим ко ће приступити?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Врата грла његовог ко ће отворити? Страх је око зуба његових.

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Крљушти су му јаки штитови спојени тврдо.

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

Близу су једна до друге да ни ветар не улази међу њих.

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Једна је за другу прионула, држе се и не растављају се.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Кад киха као да муња сева, а очи су му као трепавице у зоре.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

Из уста му излазе лучеви, и искре огњене скачу.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Из ноздрва му излази дим као из врелог лонца или котла.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Дах његов распаљује угљевље и пламен му излази из уста.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

У врату му стоји сила, и пред њим иде страх.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Уди меса његовог спојени су, једноставно је на њему, не размиче се.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Срце му је тврдо као камен, тврдо као доњи жрвањ.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Кад се дигне, дрхћу јунаци, и од страха очишћају се од греха својих.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Да га удари мач, не може се одржати, ни копље ни стрела ни оклоп.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Њему је гвожђе као плева, а бронза као труло дрво.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

Неће га потерати стрела, камење из праће њему је као сламка;

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Као слама су му убојне справе, и смеје се баченом копљу.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Под њим су оштри црепови, стере себи оштре ствари у глибу.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Чини, те ври дубина као лонац, и море се мути као у ступи.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

За собом оставља светлу стазу, рекао би да је бездана оседела.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Ништа нема на земљи да би се испоредило с њим, да би створено било да се ничега не боји.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Шта је год високо презире, цар је над свим зверјем.