Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Hoæeš li udicom izvuæi krokodila ili užem podvezati mu jezik?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Hoæeš li mu provuæi situ kroz nos? ili mu šiljkom provrtjeti èeljusti?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Hoæe li te mnogo moliti, ili æe ti laskati?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Hoæe li uèiniti vjeru s tobom da ga uzmeš da ti bude sluga dovijeka?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Hoæeš li se igrati s njim kao sa pticom, ili æeš ga vezati djevojkama svojim?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Hoæe li se njim èastiti drugovi? razdijeliti ga meðu trgovce?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Hoæeš li mu napuniti kožu šiljcima i glavu ostvama?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Digni na nj ruku svoju; neæeš više pominjati boja.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Gle, zaludu je nadati mu se; kad ga samo ugleda èovjek, ne pada li?

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Nema slobodna koji bi ga probudio; a ko æe stati preda me?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Ko mi je prije dao što, da mu vratim? što je god pod svijem nebom, moje je.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Neæu muèati o udima njegovijem ni o sili ni o ljepoti stasa njegova.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Ko æe mu uzgrnuti gornju odjeæu? k èeljustima njegovijem ko æe pristupiti?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Vrata od grla njegova ko æe otvoriti? strah je oko zuba njegovijeh.

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Krljušti su mu jaki štitovi spojeni tvrdo.

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

Blizu su jedna do druge da ni vjetar ne ulazi meðu njih.

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Jedna je za drugu prionula, drže se i ne rastavljaju se.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Kad kiha kao da munja sijeva, a oèi su mu kao trepavice u zore.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

Iz usta mu izlaze luèevi, i iskre ognjene skaèu.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Iz nozdrva mu izlazi dim kao iz vreloga lonca ili kotla.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Dah njegov raspaljuje ugljevlje i plamen mu izlazi iz usta.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

U vratu mu stoji sila, i pred njim ide strah.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Udi mesa njegova spojeni su, jednostavno je na njemu, ne razmièe se.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Srce mu je tvrdo kao kamen, tvrdo kao donji žrvanj.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Kad se digne, dršæu junaci, i od straha oèišæaju se od grijeha svojih.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Da ga udari maè, ne može se održati, ni koplje ni strijela ni oklop.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Njemu je gvožðe kao pljeva, a mjed kao trulo drvo.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

Neæe ga potjerati strijela, kamenje iz praæe njemu je kao slamka;

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Kao slama su mu ubojne sprave, i smije se baèenom koplju.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Pod njim su oštri crepovi, stere sebi oštre stvari u glibu.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Èini, te vri dubina kao lonac, i more se muti kao u stupi.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

Za sobom ostavlja svijetlu stazu, rekao bi da je bezdana osijedjela.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Ništa nema na zemlji da bi se isporedilo s njim, da bi stvoreno bilo da se nièega ne boji.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Što je god visoko prezire, car je nad svijem zvijerjem.