Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Poderás tu pescar ao leviatã com anzol, ou abaixar sua língua com uma corda?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Podes pôr um anzol em seu nariz, ou com um espinho furar sua queixada?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Fará ele súplicas a ti, [ou] falará contigo suavemente?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Fará ele pacto contigo, para que tu o tomes por escravo perpétuo?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Brincarás tu com ele como com um passarinho, ou o atarás para tuas meninas?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Os companheiros farão banquete dele? Repartirão dele entre os mercadores?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Poderás tu encher sua pele de espetos, ou sua cabeça com arpões de pescadores?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Põe tua mão sobre ele; te lembrarás da batalha, e nunca mais voltarás a fazer.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Eis que a esperança de alguém [de vencê-lo] falhará; pois, apenas ao vê-lo será derrubado.

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Ninguém há [tão] ousado que o desperte; quem pois, [ousa] se opor a mim?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Quem me deu primeiro, para que eu [o] recompense? Tudo o que há debaixo dos céus é meu.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Eu não me calarei a respeito de seus membros, nem de [suas] forças, e da graça de sua estatura.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Quem descobrirá sua vestimenta superficial? Quem poderá penetrar sua couraça dupla?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Quem poderia abrir as portas de seu rosto? Ao redor de seus dentes há espanto.

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Seus fortes escudos são excelentes; cada um fechado, como um selo apertado.

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

Um está tão próximo do outro, que vento não pode entrar entre eles.

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Estão grudados uns aos outros; estão tão travados entre si, que não se podem separar.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Cada um de seus roncos faz resplandecer a luz, e seus olhos são como os cílios do amanhecer.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

De sua boca saem tochas, faíscas de fogo saltam dela.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

De suas narinas sai fumaça, como de uma panela fervente ou de um caldeirão.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Seu fôlego acende carvões, e de sua boca sai chama.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

A força habita em seu pescoço; diante dele salta-se de medo.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

As dobras de sua carne estão apegadas [entre si]; cada uma está firme nele, e não podem ser movidas.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Seu coração é rígido como uma pedra, rígido como a pedra de baixo de um moinho.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Quando ele se levanta, os fortes tremem; por [seus] abalos se recuam.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Se alguém lhe tocar com a espada, não poderá prevalecer; nem arremessar dardo, ou lança.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Ele considera o ferro como palha, e o aço como madeira podre.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

A flecha não o faz fugir; as pedras de funda são para ele como sobras de cascas.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Considera toda arma como sobras de cascas, e zomba do mover da lança.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Por debaixo de si tem conchas pontiagudas; ele esmaga com suas pontas na lama.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Ele faz ferver as profundezas como a uma panela, e faz do mar como um pote de unguento.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

Ele faz brilhar o caminho atrás de si; faz parecer ao abismo com cabelos grisalhos.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Não há sobre a terra algo que se possa comparar a ele. Ele foi feito para não temer.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Ele vê tudo que é alto; ele é rei sobre todos os filhos dos animais soberbos.