Jobi 41
1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?
Kann du fiska krokodillen, binda tunga hans med taum,
2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?
Draga snor i gjenom nosi, hogga krok i kjaken hans?
3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?
Vil han tigga um nåde, tala mjuke ord til deg?
4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?
Tru han vil gjera samband med deg og din træl for alltid verta?
5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?
Kann du han som leikfugl halda for smågjentorne i band?
6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?
Handlar fiskarlag med honom, skiftar ut til kræmarar?
7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?
Kann hans hud med spjot du fylla, og hans hovud med harpunar?
8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.
Berre prøv - du skal det minnast; enn ein gong du gjer det ikkje!
9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.
Kvar og ein vil missa voni, verta feld ved syni av han.
10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?
Ingen torer eggja honom; kven kann då mot meg reisa?
11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.
Kven gav meg, so eg gjev att? Under himmeln alt eg eig.
12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.
Ei eg tegjer um hans lemer, um hans sterke, væne bygnad.
13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?
Kven hev drege brynja av han, Gjenge inn i duble tanngard?
14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?
Kven hev opna kjakeporten? Rædsla kring hans tenner ligg.
15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.
Sterke er hans skjolde-rader, feste med ei fast forsigling.
16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.
Tett dei ligg innåt kvarandre, ingi luft slepp millom deim.
17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.
Eine skjolden i den andre heng i hop, skilst ikkje åt.
18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.
Ljos ifrå hans njosing strålar, augo skin som morgonroden.
19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.
Or hans gap skyt brandar fram, gneistar sprutar derifrå.
20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.
Or hans nasar stig det røyk, liksom eim or kjel som kokar.
21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.
Anden hans set eld på kol, logen ut or gapet stend.
22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.
I hans nakke styrken bur, rædsla spring framfor hans åsyn.
23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.
Tette sit kjøtvalkarne, støypte fast urikkelg.
24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.
Hjarta hans er hardt som stein, fast som understein i kverni.
25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.
Kjempor ræddast når han ris, misser både mod og hugs;
26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.
Sverd vil ikkje bita på, ikkje skot med spjot og pil.
27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.
Jarn agtar han liksom strå, kopar nett som fauskeved.
28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.
Ei han vik for bogesonen; stein frå slyngja vert som halm,
29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.
og stridsklubba vert som strå, og han lær åt spjot som susar.
30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.
Under han er kvasse broddar, spor dei set som treskjeslede.
31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.
Djupet kokar som ei gryta, sjøen som ein salvekjel.
32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.
Vegen lyser etter honom, djupet skin som sylverhår.
33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.
Liken hans på jord ei finst, denne skapning utan ræddhug.
34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.
Han ser ned på alt som høgt er, konge yver alle kaute.»
