Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Vai tu levijatanu vari ķert ar makšķeri, jeb viņa mēli ar dziļi iemestu virvi?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Vai tu viņam riņķi māki likt nāsīs un ar asmeni izdurt viņa žaunas?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Vai tu domā, ka tas tevis daudz lūgsies un labus vārdus uz tevi runās?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Vai viņš derēs derību ar tevi, ka tu viņu vari ņemt par mūžīgu vergu?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Vai tu ar viņu varēsi spēlēties kā ar putniņu, jeb viņu saistīsi savām meitām?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Vai zvejnieku biedrībā viņu pārdod, vai viņu izdala pircējiem?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Vai tu viņa ādu vari piedurt pilnu ar šķēpiem, jeb viņa galvu ar žebērkļiem?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Kad tu savu roku viņam pieliksi, tad pieminēsi, kāds tas karš, un vairs to nedarīsi.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Redzi, tāda cerība ir velti; jau viņu ieraugot krīt gar zemi.

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Neviens nav tik drošs, viņu kaitināt, - kas tad būtu, kas Man varētu celties pretim?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Kas Man ko laba papriekš darījis, ka Man to bija atmaksāt? Kas ir apakš visām debesīm, tas Man pieder.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Un lai vēl pieminu viņa locekļus, stiprumu un viņa vareno augumu.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Kas drīkstētu viņa bruņas atsegt, kas līst viņa zobu starpā?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Kas viņa vaiga žokļus var atplēst? Ap viņa zobiem ir briesmas.

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Lepni ir viņa bruņu zvīņas, cieti kā ar zieģeli saspiesti kopā.

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

Viens tik tuvu pie otra, ka ne vējš netiek starpā.

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Tie līp viens pie otra, un turas kopā, ka nešķiras.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Viņš šķauda ugunis, un viņa acis ir kā rīta blāzmas stari.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

No viņa mutes šaujās ugunis, degošas dzirksteles no tās izlec.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

No viņa nāsīm iziet dūmi kā no verdoša poda un katla.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Viņa dvaša varētu iededzināt ogles, un liesmas iziet no viņa mutes.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

Viņa kakls ir visai stiprs, un viņa priekšā lec bailes.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Viņa miesas locekļi kā sakalti, tie turas cieti kopā, ka nevar kustināt.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Viņa sirds ir cieta kā akmens un cieta kā apakšējais dzirnu akmens.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Kad viņš ceļas, tad stiprie izbīstas, no bailēm tie paģībst.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Kad viņam cērt ar zobenu, tas nekož, nedz šķēps, ne bulta, ne žebērklis.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Dzelzs priekš viņa kā salmi, un varš kā sapraulējis koks.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

Bulta viņu neaiztrieks; lingas akmeņi viņam ir kā pelus.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Lielas bozes viņam ir kā pelus, viņš smejas, kad šķēps svelpj.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Viņa pavēderē asi kasīkļi, un kā ar ecešām viņš brauc pa dubļiem.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Viņš dara, ka dziļumi verd kā pods, un sajauc jūru kā zalves virumu.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

Kur viņš gājis ceļš spīd; tie ūdens viļņi ir kā sudraboti.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Virs zemes cits viņam nav līdzinājams, viņš tāds radīts, ka nebīstas.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Viss, kas ir augsts, viņam nav nekas; viņš visu lepno zvēru ķēniņš.