Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Trarrai tu fuori il leviatan con l'amo, O con una fune che tu gli avrai calata sotto alla lingua?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Gli metterai tu un uncino al muso? Gli forerai tu le mascelle con una spina?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Userà egli molti preghi teco? Ti parlerà egli con lusinghe?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Patteggerà egli teco, Che tu lo prenda per servo in perpetuo?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Scherzerai tu con lui, come con un uccello? E lo legherai tu [con un filo, per darlo] alle tue fanciulle?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

I compagni ne faranno essi un convito? Lo spartiranno essi fra i mercatanti?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Gli empirai tu la pelle di roncigli, E la testa di raffi da pescare?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Pongli pur la mano addosso, Tu non ricorderai mai più la guerra.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Ecco, la speranza di [pigliar]lo è fallace; Anzi [l'uomo] non sarà egli atterrato, [solo] a vederlo?

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Non [vi è] alcuno [così] feroce, che ardisca risvegliarlo; E chi potrà presentarsi davanti a me?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Chi mi ha prevenuto [in darmi cosa alcuna?] ed io gliela renderò; [Quello che è] sotto tutti i cieli è mio.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Io non tacerò le membra di quello, Nè ciò ch'è delle [sue] forze, nè la grazia della sua disposizione.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Chi scoprirà il disopra della sua coverta? Chi verrà [a lui] con le sue doppie redini?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Chi aprirà gli usci del suo muso? Lo spavento [è] d'intorno a' suoi denti.

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

I [suoi] forti scudi [sono] una cosa superba; [Son] serrati strettamente [come con] un suggello.

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

L'uno si attiene all'altro, Talchè il vento non può entrar per entro.

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Sono attaccati gli uni agli altri, ed accoppiati insieme, E non possono spiccarsi l'uno dall'altro.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

I suoi starnuti fanno sfavillar della luce, E i suoi occhi [son] simili alle palpebre dell'alba.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

Della sua gola escono fiaccole, Scintille di fuoco ne sprizzano.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Delle sue nari esce un fumo, Come d'una pignatta bollente, o [d]'una caldaia.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

L'alito suo accende i carboni, E fiamma esce della sua bocca.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

La possa alberga nel suo collo, E la doglia tresca davanti a lui.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Le polpe della sua carne son compresse; Egli ha [la carne] addosso soda, e non tremola punto.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Il cuor suo [è] sodo come una pietra, E massiccio come un pezzo della [macina] disotto.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

I più forti e valenti hanno paura di lui, quando egli si alza; [E] si purgano de' lor peccati, per lo gran fracasso.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Nè la spada di chi l'aggiunger[à] potrà durare, Nè l'asta, nè lo spuntone, nè la corazza:

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Egli reputa il ferro per paglia, E il rame per legno intarlato.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

La saetta non lo farà fuggire; Le pietre della frombola si mutano inverso lui in istoppia.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Gli ordigni son da lui riputati stoppia; Ed egli si beffa del vibrare dello spuntone.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

[Egli ha] sotto di sè de' testi pungenti; Egli striscia [come] una trebbia di ferro in sul pantano.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Egli fa bollire il profondo mare come una caldaia; Egli rende il mare simile a una composizione d'unguentaro.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

Egli fa rilucere dietro a sè un sentiero, [E] l'abisso pare canuto.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Non [vi è] alcuno animale in su la terra che gli possa essere assomigliato, Che sia stato fatto [per esser] senza paura.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Egli riguarda ogni cosa eccelsa, [Ed è] re sopra tutte le più fiere belve.