Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Kihúzhatod-é a leviáthánt horoggal, leszoríthatod-é a nyelvét kötéllel?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Húzhatsz-é gúzst az orrába, az állát szigonynyal átfurhatod-é?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Vajjon járul-é elődbe sok könyörgéssel, avagy szól-é hozzád sima beszédekkel?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Vajjon frigyet köt-é veled, hogy fogadd őt örökös szolgádul?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Játszhatol-é vele, miként egy madárral; gyermekeid kedvéért megkötözheted-é?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Alkudozhatnak-é felette a társak, vagy a kalmárok közt feloszthatják-é azt?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Tele rakhatod-é nyársakkal a bőrét, avagy szigonynyal a fejét?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Vesd rá a kezedet, de megemlékezzél, hogy a harczot nem ismételed.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Ímé, az ő reménykedése csalárd; puszta látása is halálra ijeszt!

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Nincs oly merész, a ki őt felverje. Ki hát az, a ki velem szállna szembe?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Ki adott nékem elébb, hogy azt visszafizessem? A mi az ég alatt van, mind enyém!

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Nem hallgathatom el testének részeit, erejének mivoltát, alkotásának szépségét.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Ki takarhatja fel ruhája felszínét; két sor foga közé kicsoda hatol be?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Ki nyitotta fel orczájának ajtait? Fogainak sorai körül rémület lakik!

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Büszkesége a csatornás pajzsok, összetartva mintegy szorító pecséttel.

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

Egyik szorosan a másikhoz lapul, hogy közéje levegő se megy.

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Egyik a másikhoz tapad, egymást tartják, egymástól elszakadhatatlanok.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Tüsszentése fényt sugároz ki, és szemei, mint a hajnal szempillái.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

A szájából szövétnekek jőnek ki, és tüzes szikrák omlanak ki.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Orrlyukaiból gőz lövel elő, mint a forró fazékból és üstből.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Lehellete meggyujtja a holt szenet, és a szájából láng lövel elő.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

Nyakszirtjén az erő tanyáz, előtte félelem ugrándozik.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Testének részei egymáshoz tapadtak; kemény önmagában és nem izeg-mozog.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Szíve kemény, mint a kő, oly kemény, mint az alsó malomkő.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Hogyha felkél, hősök is remegnek; ijedtökben veszteg állnak.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Ha éri is a fegyver, nem áll meg benne, legyen bár dárda, kopja vagy kelevéz.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Annyiba veszi a vasat, mint a pozdorját, az aczélt, mint a korhadt fát.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

A nyíl vesszője el nem űzi őt, a parittyakövek pozdorjává változnak rajta.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Pozdorjának tartja a buzogányütést is, és kineveti a bárd suhogását.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Alatta éles cserepek vannak; mint szeges borona hentereg az iszap felett.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Felkavarja a mély vizet, mint a fazekat, a tengert olyanná teszi, mint a festékedény.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

Maga után világos ösvényt hagy, azt hinné valaki, a tenger megőszült.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Nincs e földön hozzá hasonló, a mely úgy teremtetett, hogy ne rettegjen.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Lenéz minden nagy állatot, ő a király minden ragadozó felett.