Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Ziehst du den Leviathan [wahrscheinlich das Krokodil] herbei mit der Angel, und senkst du seine Zunge in die Angelschnur?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Kannst du einen Binsenstrick durch seine Nase ziehen, und seinen Kinnbacken mit einem Ringe durchbohren?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Wird er viel Flehens an dich richten, oder dir sanfte Worte geben?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Wird er einen Bund mit dir machen, daß du ihn zum ewigen Knechte nehmest?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Wirst du mit ihm spielen wie mit einem Vogel, und ihn anbinden für deine Mädchen?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Werden die Fischergenossen ihn verhandeln, ihn verteilen unter Kaufleute?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Kannst du seine Haut mit Spießen füllen, und seinen Kopf mit Fischharpunen?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Lege deine Hand an ihn, -gedenke des Kampfes, tue es nicht wieder!

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Siehe, eines jeden Hoffnung wird betrogen: wird man nicht schon bei seinem Anblick niedergeworfen?

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Niemand ist so kühn, daß er ihn aufreize. Und wer ist es, der sich vor mein Angesicht stellen dürfte?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Wer hat mir zuvor gegeben? und ich werde ihm vergelten. Was unter dem ganzen Himmel ist, ist mein.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Nicht schweigen will ich von seinen Gliedern und von seiner Kraftfülle [Eig. von dem, was seine Kraftfülle betrifft] und von der Schönheit seines Baues.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Wer deckte die Oberfläche seines Gewandes auf? In sein Doppelgebiß, wer dringt da hinein?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Wer tat die Pforte [Eig. die Türflügel] seines Angesichts auf? Der Kreis seiner Zähne ist ein Schrecken.

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Ein Stolz sind seine starken Schilder, [O. die Rinnen seiner Schilder] jedes einzelne verschlossen mit festem Siegel.

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

Eines fügt sich ans andere, und keine Luft dringt dazwischen;

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Stück an Stück hangen sie fest zusammen, greifen ineinander und trennen sich nicht.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Sein Niesen strahlt Licht aus, und seine Augen sind gleich den Wimpern der Morgenröte.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

Aus seinem Rachen gehen Fackeln, sprühen feurige Funken hervor.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Aus seinen Nüstern fährt Rauch, wie aus einem siedenden Topfe und Kessel. [O. und brennende Binsen]

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Sein Hauch entzündet Kohlen, und eine Flamme fährt aus seinem Rachen.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

In seinem Halse wohnt Stärke, und die Angst hüpft vor ihm her.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Die Wampen seines Fleisches schließen an, sind ihm fest angegossen, unbeweglich.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Sein Herz ist hart [Eig. fest, zähe] wie Stein, und hart wie ein unterer Mühlstein.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Vor seinem Erheben fürchten sich Starke, vor Verzagtheit geraten sie außer sich.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Trifft man ihn mit dem Schwerte, es hält nicht stand, noch Speer, noch Wurfspieß, noch Harpune. [O. Wurfpfeil]

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Das Eisen achtet er für Stroh, das Erz für faules Holz.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

Der Pfeil jagt ihn nicht in die Flucht, Schleudersteine verwandeln sich ihm in Stoppeln.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Wie Stoppeln gilt ihm die Keule, und er verlacht das Sausen des Wurfspießes.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Unter ihm sind scharfe [Eig. schärfste] Scherben; einen Dreschschlitten breitet er hin auf den Schlamm.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Er macht die Tiefe sieden wie einen Topf, macht das Meer wie einen Salbenkessel.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

Hinter ihm leuchtet der Pfad, man könnte die Tiefe für graues Haar halten.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Auf Erden ist keiner ihm gleich, der geschaffen ist ohne Furcht.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Alles Hohe sieht er an; er ist König über alle wilden Tiere. [S. die Anm. zu Kap. 28,8]