Jobi 41
1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?
Voitko onkia koukulla Leviatanin ja siimaan kietoa sen kielen?
2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?
Voitko kiinnittää kaislaköyden sen kuonoon ja väkäraudalla lävistää siltä posken?
3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?
Rukoileeko se sinua paljon, tahi puhutteleeko se sinua lempeästi?
4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?
Tekeekö se liiton sinun kanssasi, että saisit sen olemaan orjanasi ainaisesti?
5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?
Voitko leikkiä sillä niinkuin lintusella tahi sitoa sen tyttöjesi pidellä?
6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?
Hierovatko pyyntikunnat siitä kauppaa, jakavatko sen kauppamiesten kesken?
7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?
Voitko iskeä sen nahan täyteen ahinkaita ja sen pään kala-ahraimia?
8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.
Laskehan vain kätesi sen päälle, niin muistat sen ottelun; et sitä toiste yritä!
9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.
Katso, siinä toivo pettää; jo sen näkemisestä sortuu maahan."
10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?
"Ei ole niin rohkeata, joka sitä ärsyttäisi. Kuka sitten kestäisi minun edessäni?
11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.
Kuka on minulle ensin antanut jotakin, joka minun olisi korvattava? Mitä kaiken taivaan alla on, se on minun.
12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.
En saata olla puhumatta sen jäsenistä, en sen voimasta ja sorjasta rakenteesta.
13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?
Kuka voi riisua siltä päällysvaatteen, kuka tunkeutua sen kaksinkertaisten purimien väliin?
14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?
Kuka on avannut sen kasvojen kaksoisoven? Sen hammasten ympärillä on kauhu.
15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.
Sen ylpeytenä ovat uurteiset selkäkilvet, kiinnitetyt lujalla sinetillä.
16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.
Ne käyvät tarkoin toinen toiseensa, niin ettei ilma välitse pääse.
17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.
Ne ovat toisiinsa liitetyt, pysyvät kiinni erkanematta.
18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.
Sen aivastus on kuin valon välähdys, sen silmät ovat kuin aamuruskon silmäripset.
19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.
Sen kidasta lähtee tulisoihtuja, sinkoilee säkeniä.
20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.
Sen sieramista käy savu niinkuin kihisevästä kattilasta ja kaislatulesta.
21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.
Sen puhallus polttaa kuin tuliset hiilet, ja sen suusta lähtee liekki.
22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.
Sen kaulassa asuu voima, ja sen edellä hyppii kauhistus.
23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.
Sen pahkuraiset lihat ovat kiinteät, ovat kuin valetut, järkkymättömät.
24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.
Sen sydän on valettu kovaksi kuin kivi, kovaksi valettu kuin alempi jauhinkivi.
25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.
Kun se nousee, peljästyvät sankarit, kauhusta he tyrmistyvät.
26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.
Jos sen kimppuun käydään miekoin, ei miekka kestä, ei keihäs, ei heittoase eikä panssari.
27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.
Sille on rauta kuin oljenkorsi, vaski kuin lahopuu.
28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.
Ei aja sitä pakoon nuoli, jousen poika, akanoiksi muuttuvat sille linkokivet.
29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.
Kuin oljenkorsi on sille nuija, keihästen ryskeelle se nauraa.
30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.
Sen vatsapuolessa on terävät piikit, se kyntää mutaa leveälti kuin puimaäes.
31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.
Se panee syvyyden kiehumaan kuin padan, tekee meren voidekattilan kaltaiseksi.
32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.
Sen jäljessä polku loistaa, syvyydellä on kuin hopeahapset.
33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.
Ei ole maan päällä sen vertaista; se on luotu pelottomaksi.
34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.
Se katsoo ylen kaikkea, mikä korkeata on; se on kaikkien ylväitten eläinten kuningas."
