Jobi 41
1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?
Dost thou draw leviathan with an angle? And with a rope thou lettest down — his tongue?
2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?
Dost thou put a reed in his nose? And with a thorn pierce his jaw?
3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?
Doth he multiply unto thee supplications? Doth he speak unto thee tender things?
4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?
Doth he make a covenant with thee? Dost thou take him for a servant age-during?
5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?
Dost thou play with him as a bird? And dost thou bind him for thy damsels?
6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?
(Feast upon him do companions, They divide him among the merchants!)
7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?
Dost thou fill with barbed irons his skin? And with fish-spears his head?
8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.
Place on him thy hand, Remember the battle — do not add!
9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.
Lo, the hope of him is found a liar, Also at his appearance is not one cast down?
10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?
None so fierce that he doth awake him, And who [is] he before Me stationeth himself?
11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.
Who hath brought before Me and I repay? Under the whole heavens it [is] mine.
12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.
I do not keep silent concerning his parts, And the matter of might, And the grace of his arrangement.
13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?
Who hath uncovered the face of his clothing? Within his double bridle who doth enter?
14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?
The doors of his face who hath opened? Round about his teeth [are] terrible.
15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.
A pride — strong ones of shields, Shut up — a close seal.
16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.
One unto another they draw nigh, And air doth not enter between them.
17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.
One unto another they adhere, They stick together and are not separated.
18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.
His sneezings cause light to shine, And his eyes [are] as the eyelids of the dawn.
19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.
Out of his mouth do flames go, sparks of fire escape.
20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.
Out of his nostrils goeth forth smoke, As a blown pot and reeds.
21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.
His breath setteth coals on fire, And a flame from his mouth goeth forth.
22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.
In his neck lodge doth strength, And before him doth grief exult.
23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.
The flakes of his flesh have adhered — Firm upon him — it is not moved.
24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.
His heart [is] firm as a stone, Yea, firm as the lower piece.
25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.
From his rising are the mighty afraid, From breakings they keep themselves free.
26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.
The sword of his overtaker standeth not, Spear — dart — and lance.
27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.
He reckoneth iron as straw, brass as rotten wood.
28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.
The son of the bow doth not cause him to flee, Turned by him into stubble are stones of the sling.
29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.
As stubble have darts been reckoned, And he laugheth at the shaking of a javelin.
30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.
Under him [are] sharp points of clay, He spreadeth gold on the mire.
31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.
He causeth to boil as a pot the deep, The sea he maketh as a pot of ointment.
32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.
After him he causeth a path to shine, One thinketh the deep to be hoary.
33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.
There is not on the earth his like, That is made without terror.
34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.
Every high thing he doth see, He [is] king over all sons of pride.
