Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Zult gij den Leviathan met den angel trekken, of zijn tong met een koord, dat gij laat nederzinken?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Zult gij hem een bieze in den neus leggen, of met een doorn zijn kaak doorboren?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Zal hij aan u veel smekingen maken? Zal hij zachtjes tot u spreken?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Zal hij een verbond met u maken? Zult gij hem aannemen tot een eeuwigen slaaf?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Zult gij met hem spelen gelijk met een vogeltje, of zult gij hem binden voor uw jonge dochters?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Zullen de metgezellen over hem een maaltijd bereiden? Zullen zij hem delen onder de kooplieden?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Zult gij zijn huis met haken vullen, of met een visserskrauwel zijn hoofd?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Leg uw hand op hem, gedenk des strijds, doe het niet meer.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Zie, zijn hoop zal feilen; zal hij ook voor zijn gezicht nedergeslagen worden?

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Niemand is zo koen, dat hij hem opwekken zou; wie is dan hij, die zich voor Mijn aangezicht stellen zou?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Wie heeft Mij voorgekomen, dat Ik hem zou vergelden? Wat onder den gansen hemel is, is het Mijne.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Ik zal zijn leden niet verzwijgen, noch het verhaal zijner sterkte, noch de bevalligheid zijner gestaltenis.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Wie zou het opperste zijns kleeds ontdekken? Wie zou met zijn dubbelen breidel hem aankomen?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Wie zou de deuren zijns aangezichts opendoen? Rondom zijn tanden is verschrikking.

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Zeer uitnemend zijn zijn sterke schilden, elkeen gesloten als met een nauwdrukkend zegel.

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

Het een is zo na aan het andere, dat de wind daar niet kan tussen komen.

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Zij kleven aan elkander, zij vatten zich samen, dat zij zich niet scheiden.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Elk een zijner niezingen doet een licht schijnen; en zijn ogen zijn als de oogleden des dageraads.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

Uit zijn mond gaan fakkelen, vurige vonken raken er uit.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Uit zijn neusgaten komt rook voort, als uit een ziedenden pot en ruimen ketel.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Zijn adem zou kolen doen vlammen, en een vlam komt uit zijn mond voort.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

In zijn hals herbergt de sterkte; voor hem springt zelfs de droefheid van vreugde op.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

De stukken van zijn vlees kleven samen; elkeen is vast in hem, het wordt niet bewogen.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Zijn hart is vast gelijk een steen; ja, vast gelijk een deel van den ondersten molensteen.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Van zijn verheffen schromen de sterken; om zijner doorbrekingen wille ontzondigen zij zich.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Raakt hem iemand met het zwaard, dat zal niet bestaan, spies, schicht noch pantsier.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Hij acht het ijzer voor stro, en het staal voor verrot hout.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

De pijl zal hem niet doen vlieden, de slingerstenen worden hem in stoppelen veranderd.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

De werpstenen worden van hem geacht als stoppelen, en hij belacht de drilling der lans.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Onder hem zijn scherpe scherven; hij spreidt zich op het puntachtige, als op slijk.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Hij doet de diepte zieden gelijk een pot; hij stelt de zee als een apothekerskokerij.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

Achter zich verlicht hij het pad; men zou den afgrond voor grijzigheid houden.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Op de aarde is niets met hem te vergelijken, die gemaakt is om zonder schrik te wezen.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Hij aanziet alles, wat hoog is, hij is een koning over alle jonge hoogmoedige dieren.