Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Kan du trække Krokodillen op med Krog og binde dens Tunge med Snøre?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Kan du mon stikke et Siv i dens Snude, bore en Krog igennem dens Kæber?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Mon den vil trygle dig længe og give dig gode Ord?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Mon den vil indgå en Pagt med dig, så du får den til Træl for evigt?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Han du mon lege med den som en Fugl og tøjre den for dine Pigebørn?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Falbyder Fiskerlauget den og stykker den ud mellem Sælgerne?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Mon du kan spække dens Hud med Kroge og med Harpuner dens Hoved?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Læg dog engang din Hånd på den! Du vil huske den Kamp og gør det ej mer.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Det Håb vilde blive til Skamme, alene ved Synet lå du der.

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Ingen drister sig til at tirre den, hvem holder Stand imod den?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Hvem møder den og slipper fra det hvem under hele Himlen?

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Jeg tier ej om dens Lemmer, hvor stærk den er, hvor smukt den er skabt.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Hvem har trukket dens Klædning af, trængt ind i dens dobbelte Panser?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Hvem har åbnet dens Ansigts Døre? Rundt om dens Tænder er Rædsel.

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Dens Ryg er Reder af Skjolde, dens Bryst er et Segl af Sten;

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

de sidder tæt ved hverandre, Luft kommer ikke ind derimellem;

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

de hænger fast ved hverandre, uadskilleligt griber de ind i hverandre.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Dens Nysen fremkalder strålende Lys, som Morgenrødens Øjenlåg er dens Øjne.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

Ud af dens Gab farer Fakler, Ildgnister spruder der frem.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Em står ud af dens Næsebor som af en ophedet, kogende Kedel.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Dens Ånde tænder som glødende Kul, Luer står ud af dens Gab.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

Styrken bor på dens Hals, og Angsten hopper foran den.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Tæt sidder Kødets Knuder, som støbt til Kroppen; de rokkes ikke;

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

fast som Sten er dens Hjerte støbt, fast som den nederste Møllesten.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Når den rejser sig, gyser Helte, fra Sans og Samling går de af Skræk.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Angriberens Sværd holder ikke Stand, ej Kastevåben, Spyd eller Pil.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Jern regner den kun for Halm og Kobber for trøsket Træ;

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

Buens Søn slår den ikke på Flugt, Slyngens Sten bliver Strå for den,

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Stridskøllen regnes for Rør, den ler ad det svirrende Spyd.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

På Bugen er der skarpe Rande, dens Spor i Dyndet er som Tærskeslædens;

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Dybet får den i Kog som en Gryde, en Salvekedel gør den af Floden;

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

bag den er der en lysende Sti, Dybet synes som Sølverhår.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Dens Lige findes ikke på Jord, den er skabt til ikke at frygte.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Alt, hvad højt er, ræddes for den, den er Konge over alle stolte Dyr.