Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Zar loviš Levijatana udicom? Zar ćeš mu jezik zažvalit' užetom?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Zar mu nozdrve trskom probost' možeš ili mu kukom probiti vilicu?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Hoće li te on preklinjat' za milost, hoće li s tobom blago govoriti?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

I zar će s tobom savez on sklopiti da sveg života tebi sluga bude?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Hoćeš li se s njim k'o s pticom poigrat' i vezat' ga da kćeri razveseliš?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Hoće li se za nj cjenkati ribari, među sobom podijelit' ga trgovci?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Možeš li kopljem njemu kožu izbost ili glavu mu probiti ostima?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Podigni de ruku svoju na njega: za boj se spremi - bit će ti posljednji!

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Zalud je nadu u njega gojiti, na pogled njegov čovjek već pogiba.

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Junaka nema da njega razdraži, tko će mu se u lice suprotstavit'?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Tko se sukobi s njim i živ ostade? Pod nebesima tog čovjeka nema!

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Prešutjet neću njegove udove, ni silnu snagu, ni ljepotu stasa.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Tko mu smije razodjenut' odjeću, tko li kroz dvostruk prodrijeti mu oklop?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Tko će mu ralje rastvorit' dvokrilne kad strah vlada oko zubi njegovih?

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Hrbat mu je od ljuskavih štitova, zapečaćenih pečatom kamenim.

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

Jedni uz druge tako se sljubiše da među njima dah ne bi prošao.

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Tako su čvrsto slijepljeni zajedno: priljubljeni, razdvojit' se ne mogu.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Kad kihne, svjetlost iz njega zapršti, poput zorinih vjeđa oči su mu.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

Zublje plamsaju iz njegovih ralja, iskre ognjene iz njih se prosiplju.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Iz nozdrva mu sukljaju dimovi kao iz kotla što kipi na vatri.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Dah bi njegov zapalio ugljevlje, jer mu iz ralja plamenovi suču.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

U šiji leži sva snaga njegova, a ispred njega užas se prostire.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Kad se ispravi, zastrepe valovi i prema morskoj uzmiču pučini.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Poput pećine srce mu je tvrdo, poput mlinskoga kamena otporno.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Pregibi tusta mesa srasli su mu, čvrsti su kao da su saliveni.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Zgodi li ga mač, od njeg se odbije, tako i koplje, sulica i strijela.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Poput slame je za njega željezo, mjed je k'o drvo iscrvotočeno.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

On ne uzmiče od strelice s luka, stijenje iz praćke na nj k'o pljeva pada.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

K'o slamčica je toljaga za njega, koplju se smije kad zazviždi nad njim.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Crepovlje oštro ima na trbuhu i blato njime ore k'o drljačom.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Pod njim vrtlog sav k'o lonac uskipi, uspjeni more k'o pomast u kotlu.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

Za sobom svijetlu ostavlja on brazdu, regbi, bijelo runo bezdan prekriva.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Ništa slično na zemlji ne postoji i niti je tko tako neustrašiv.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

I na najviše on s visoka gleda, kralj je svakome, i najponosnijim.”