Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Leviathan to cakoih hoi na tathok thai tih maw? To tih ai boeh loe anih ih palai to qui hoiah na pathlet pae thai tih maw?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

A hnah to na daw pae moe, anih ih akam huh to cakoih hoiah na taqawt pae thai tih maw?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Anih mah tahmenhaih na hni ueloe, nang khaeah lok kanaem to thui tih maw?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Anih loe hing thung na tamna ah oh hanah, nang khaeah lokmaihaih sah tih maw?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Anih to tavaa hoi amhai baktiah nam hai haih han maw? To tih ai boeh loe nangmah ih nongpatanawk hanah anih to qui hoiah na pathlet pae han maw?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Nam puinawk mah anih han buhraenghaih sah pae tih maw? Anih to hmuen zaw kaminawk khaeah athum o sak tih maw?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Sum kamsum hoiah anih ih ahin to na thunh thai tih maw? To tih ai boeh loe a lu to tanga thunhaih tayae hoiah na thunh thai tih maw?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Anih nuiah ban to mah koeng ah, anih tuk hanah poek hmah.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Khenah, anih pazawk han poekhaih loe azom pui ni; anih hnu kami loe amthaek bup mak ai maw?

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Anih to mi mah doeh pahrue thai mak ai; to tiah om nahaeloe mi maw ka hmaa ah angdoe thai tih?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Ka sak pathok let hanah mi mah maw na pakaa thai tih? Van tlim ih hmuennawk boih loe kai ih ni.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Leviathan ih khokbannawk, a thacakhaih hoi kahoih takpumnawk thui ai ah ka om thai mak ai.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Mi mah maw anih ih ahin to khok pae thai tih? Mi mah maw anih ih akam huh to cakoih hoi tathok hanah a taengah caeh thai tih?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Mi mah maw anih ih mikhmai thok to paong pae thai tih? Anih ih haanawk loe zit thoh.

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Kacak ah catui daeng baktih toengah, kangbok a nui ih ahin loe anih amoekhaih ah oh.

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

Takhi akun thaih han ai ah, ahin maeto hoi maeto angbet.

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Ahin maeto hoi maeto angbet moe, kacakah angbet caeng pongah khram thai ai.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Anih pasih naah hmai ampha, a mik loe akhawn bangah pakhrip ih mik baktiah oh.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

Anih ih pakha thung hoiah hmai aengh hoi hmai kangqong to tacawt.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Tui tangdawh thlukbuk laom thung hoi tacawt hmaikhue baktih toengah, a hnakhaw thung hoiah hmaikhue to tacawt.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Anih anghahhaih takhi mah hmaisaae to amngaehsak moe, anih ih pakha thung hoiah kangqong hmai to tacawt.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

Anih ih tahnong ah thacakhaih to oh, anih hmaa ah loe palungsethaih to anghoehaih ah oh.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Anih ih ngan thaquinawk loe nawnto amraep o, angthui thai ai, cakrap.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Anih ih palung loe thlung baktiah amtak; ue, cang kaehhaih thlung baktiah amtak.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Anih angthawk tahang naah, thacak kaminawk loe zithaih hoiah oh o; anih tamai boh naah om o thai ai.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Anih loe sumsen mah caa ai; tayae, palaa hoi ahnuk ahma kamsum tayae mah doeh caa ai.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Anih loe sum to caphaeh baktiah poek moe, sumkamling doeh kahmawn thing baktiah a poek.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

Palaa mah anih to cawnsak thai mak ai; lawkthluem doeh tavai baktiah ni a poek.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Anih han loe thingboeng doeh cangkung baktiah ni oh; tayae hoi takhawh han pahuem naah anih mah pahnuithuih.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Anih ih zok loe kanoe laom koi baktiah oh; tangnong nui ih sum kanoe haa caehhaih ahmuen baktiah oh.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Anih mah kathuk tuipui to laom thung ih tangdawh tui baktiah haeh moe, tuipui to laom nokhaih moithawk baktiah a sak.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

A caeh taak ih loklam loe ampha pongah, tuipui loe sam kanglung baktiah oh.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Anih baktiah zithaih tawn ai ah sak ih hmuen maeto doeh long nuiah om ai.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Anih loe kasang hmuennawk to khet; anih loe amoekhaih hmuennawk boih ih siangpahrang ah oh, tiah a naa.