Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Можеш ли да извлечеш крокодила с въдица, Или да притиснеш езика му с въже?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Можеш ли тури оглавник на носа му, Или да пробиеш челюстта му с кука?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Ще отправи ли той към тебе много моления? Ще ти говори ли със сладки думи?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Ще направи ли договор с тебе, Та да го вземеш за вечен слуга?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Можеш ли игра с него както с птица? Или ще то вържеш ли за забава на момичетата си?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Дружините риболовци ще търгуват ли с него? Ще го разделят ли между търговците?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Можеш ли прониза кожата му със сулици, Или главата му с рибарски копия?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Тури ръката си на него; Спомни си боя, и не прави вече това.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Ето, надеждата да го хване някой е празна; Даже от изгледа му не отпада ли човек?

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Няма човек толкова дързък щото да смее да го раздразни. Тогава кой може да застане пред Мене?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Кой Ми е дал по-напред, та да му отплатя? Все що има под цялото небе е Мое.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Няма да мълча за телесните му части, нито за силата Му. Нито за хубавото му устройство.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Кой може да смъкне външната му дреха? Кой може да влезе вътре в двойните му челюсти?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Кой може да отвори вратите на лицето му? Зъбите му изоколо са ужасни.

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Той се гордее с наредените си люспи, Съединени заедно като че ли плътно запечатани;

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

Едната се допира до другата Така щото ни въздух не може да влезе между тях;

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Прилепени са една за друга, Държат се помежду си тъй щото не могат да се отделят.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Когато киха блещи светлина, И очите му са като клепачите на зората.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

Из устата му излизат запалени факли, И огнени искри изкачат.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Из ноздрите му излиза дим, Като на възвряло гърне над пламнали тръстики.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Дишането му запаля въглища. И пламъкът излиза из устата му.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

На врата му обитава сила. И всички заплашени скачат пред него.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Пластовете на месата му са слепени, Твърди са на него, не могат се поклати.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Сърцето му е твърдо като камък, Даже твърдо като долния воденичен камък.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Когато става, силните се ужасяват, От страх се смайват.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Мечът на тогова, който би го улучил, не може да удържи, - Ни копие, ни сулица, ни остра стрела.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Той счита желязото като плява, Медта като гнило дърво.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

Стрелите не могат го накара да бяга; Камъните на прашката са за него като слама;

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Сопи се считат като слама; Той се присмива на махането на копието.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Като остри камъни има по долните му части; Простира като белези от диканя върху тинята;

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Прави бездната да ври като котел; Прави морето като варилница за миро.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

Оставя подир себе си светла диря, Тъй щото някой би помислил, че бездната е побеляла от старост.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

На земята няма подобен нему, Създаден да няма страх.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Той изглежда всяко високо нещо; Цар е над всичките горделиви зверове.