Jobi 39

1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

Аще уразумел еси время рождения коз живущих на горах каменных? Усмотрил же ли еси болезнь при рождении еленей?

2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

Изчислил же ли еси месяцы их исполнены рождения их, болезни же их разрешил ли еси?

3 Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

Вскормил же ли еси детищы их вне страха, болезни же их отслеши ли?

4 Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

Извергнут чада своя, умножатся в порождении, изыдут и не возвратятся к ним.

5 Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

Кто же есть пустивый осла дивияго свободна, узы же его кто разрешил?

6 të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

Положих же жилище его пустыню и селения его сланость:

7 Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

смеяйся многу народу града, стужания же данническаго не слышай,

8 Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

усмотрит на горах пажить себе и вслед всякаго злака ищет.

9 Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

Похощет же ли ти единорог работати, или поспати при яслех твоих?

10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

Привяжеши ли ремением иго его, и провлечет ти бразды на поли?

11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

Надеешилися нань, яко многа крепость его? Попустиши же ли ему дела твоя?

12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

Повериши же ли, яко воздаст ти семя? Внесет же ли ти в гумно?

13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

Крило веселящихся нееласса, аще зачнет асида и несса?

14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

Яко оставит на земли яица своя, и на персти согреет,

15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

и забы, яко нога разбиет, и зверие селнии поперут:

16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

ожесточися на чада своя, аки бы не ея, вотще трудися без страха,

17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

яко сокры Бог ей премудрость и не удели ей в разуме:

18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

во время же на высоту вознесет, посмеется коню и седящему на нем.

19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

Или ты обложил еси коня силою, и облекл же ли еси выю его в страх?

20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

Обложил же ли еси его всеюружием, славу же персей его дерзостию?

21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

Копытом копая на поли играет и исходит на поле с крепостию:

22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

сретая стрелы посмеявается и не отвратится от железа:

23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

над ним играет лук и мечь,

24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

и гневом потребит землю и не имать веры яти, дондеже вострубит труба:

25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: “Aha”!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

трубе же вострубившей глаголет, благоже: издалеча же обоняет рать, со скаканием и ржанием.

26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

И твоею ли хитростию стоит ястреб, распростер криле недвижимь, зря на юг?

27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

Твоим же ли повелением возносится орел, неясыть же на гнезде своем седя вселяется,

28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

на версе камене и в сокровене?

29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

Тамо же сый ищет брашна, издалеча очи его наблюдают,

30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo”.

птичищи же его валяются в крови: идеже аще будут мертвечины, абие обретаются.