Jobi 39
1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?
Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?
Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
3 Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.
Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
4 Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.
Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
5 Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,
Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
6 të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?
[Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
7 Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.
On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
8 Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.
Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
9 Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?
Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?
Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?
Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?
Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.
Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.
Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.
I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,
Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.
Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.
Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?
Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.
Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.
Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.
Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.
Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.
Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: “Aha”!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.
Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?
Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?
Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.
Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.
Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo”.
Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
