< Jobi 39 >

1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
3 Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
4 Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
5 Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
6 të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
7 Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
8 Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
9 Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: “Aha”!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.
Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.
Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo”.
Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.

< Jobi 39 >