Jobi 39

1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

Weißt du die Zeit, wann die Gemsen auf den Felsen gebären? Oder hast du gemerkt, wann die Hirsche schwanger gehen?

2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

Hast du erzählet ihre Monden, wann sie voll werden? Oder weißt du die Zeit, wann sie gebären?

3 Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

Sie beugen sich, wenn sie gebären, und reißen sich und lassen aus ihre Jungen.

4 Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

Ihre Jungen werden feist und mehren sich im Getreide; und gehen aus und kommen nicht wieder zu ihnen.

5 Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

Wer hat das Wild so frei lassen gehen? Wer hat die Bande des Wildes aufgelöset,

6 të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

dem ich das Feld zum Hause gegeben habe und die Wüste zur Wohnung?

7 Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

Es verlacht das Getümmel der Stadt; das Pochen des Treibers höret es nicht.

8 Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

Es schauet nach den Bergen, da seine Weide ist, und suchet, wo es grün ist.

9 Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

Meinest du, das Einhorn werde dir dienen und werde bleiben an deiner Krippe?

10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

Kannst du ihm dein Joch anknüpfen, die Furchen zu machen, daß es hinter dir brache in Gründen?

11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

Magst du dich auf es verlassen, daß es so stark ist, und wirst es dir lassen arbeiten?

12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

Magst du ihm trauen, daß es deinen Samen dir wiederbringe und in deine Scheune sammle?

13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

Die Federn des Pfauen sind schöner denn die Flügel und Federn des Storchs,

14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

der seine Eier auf der Erde lässet und läßt sie die heiße Erde ausbrüten.

15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

Er vergisset, daß sie möchten zertreten werden und ein wild Tier sie zerbreche.

16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

Er wird so hart gegen seine Jungen, als wären sie nicht sein, achtet es nicht, daß er umsonst arbeitet.

17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

Denn Gott hat ihm die Weisheit genommen und hat ihm keinen Verstand mitgeteilet.

18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

Zu der Zeit, wenn er hoch fähret, erhöhet er sich und verlachet beide Roß und Mann.

19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

Kannst du dem Roß Kräfte geben, oder seinen Hals zieren mit seinem Geschrei?

20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

Kannst du es schrecken wie die Heuschrecken? Das ist Preis seiner Nase, was schrecklich ist.

21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

Es stampfet auf den Boden und ist freudig mit Kraft und zeucht aus den Geharnischten entgegen.

22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

Es spottet der Furcht und erschrickt nicht und fleucht vor dem Schwert nicht,

23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

wenngleich wider es klinget der Köcher und glänzet beide Spieß und Lanze.

24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

Es zittert und tobet und scharret in die Erde und achtet nicht der Trommeten Hall.

25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: “Aha”!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

Wenn die Trommete fast klinget, spricht es: Hui! und riecht den Streit von ferne, das Schreien der Fürsten und Jauchzen.

26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

Fleuget der Habicht durch deinen Verstand und breitet seine Flügel gegen Mittag?

27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

Fleuget der Adler auf deinen Befehl so hoch, daß er sein Nest in der Höhe macht?

28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

In Felsen wohnet er und bleibt auf den Klippen an Felsen und in festen Orten.

29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

Von dannen schauet er nach der Speise, und seine Augen sehen ferne.

30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo”.

Seine Jungen saufen Blut; und wo ein Aas ist, da ist er.