Jobi 39

1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

Sais-tu le temps auquel les chamois des rochers font leurs petits? As-tu observé quand les biches faonnent?

2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

Compteras-tu les mois qu'elles achèvent leur portée, et sauras-tu le temps auquel elles feront leurs petits,

3 Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

Et qu'elles se courberont pour mettre bas leurs petits, [et] qu'elles se délivreront de leurs douleurs?

4 Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

Leurs fans se portent bien, ils croissent dans les blés; ils s'écartent, et ne retournent plus vers elles.

5 Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

Qui est-ce qui a laissé aller libre l'âne sauvage, et qui a délié les liens de l'âne farouche,

6 të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

Auquel j'ai donné la campagne pour maison, la terre inhabitée pour ses retraites?

7 Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

Il se rit du bruit de la ville; il n'entend point les clameurs de l'exacteur;

8 Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

Les montagnes qu'il va épiant çà et là, sont ses pâturages, et il cherche toute sorte de verdure.

9 Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

La licorne voudra-t-elle te servir, ou demeurera-t-elle à ta crèche?

10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

Lieras-tu la licorne avec son licou pour labourer? ou rompra-t-elle les mottes des vallées après toi?

11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

T'assureras-tu d'elle, sous ombre que sa force est grande, et lui abandonneras-tu ton travail?

12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

Te fieras-tu qu'elle te porte ta moisson, et qu'elle l'amasse dans ton aire?

13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

As-tu donné aux paons ce plumage qui est si brillant, ou à l'autruche les ailes et les plumes?

14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

Néanmoins elle abandonne ses œufs à terre, et les fait échauffer sur la poussière,

15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

Et elle oublie que le pied les écrasera, ou que les bêtes des champs les fouleront.

16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

Elle se montre cruelle envers ses petits, comme s'ils n'étaient pas à elle; et son travail est souvent inutile et elle ne s'en soucie point.

17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

Car Dieu l'a privée de sagesse, et ne lui a point donné d'intelligence;

18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

A la première occasion elle se dresse en haut, et se moque du cheval et de celui qui le monte.

19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

As-tu donné la force au cheval? [et] as-tu revêtu son cou d'un [hennissement] éclatant comme le tonnerre?

20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

Feras-tu bondir le cheval comme la sauterelle? le son magnifique de ses narines est effrayant.

21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

Il creuse la terre [de son pied], il s'égaie en sa force, il va à la rencontre d'un homme armé;

22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

Il se rit de la frayeur, il ne s'épouvante de rien, et il ne se détourne point de devant l'épée.

23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

[Il n'a point peur des] flèches qui sifflent tout autour de lui, ni du fer luisant de la hallebarde et du javelot.

24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

Il creuse la terre, plein d'émotion et d'ardeur au son de la trompette, et il ne peut se retenir.

25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: “Aha”!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

Au son bruyant de la trompette, il dit: Ha! ha! Il flaire de loin la bataille, le tonnerre des Capitaines, et le cri de triomphe.

26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

Est-ce par ta sagesse que l'épervier se remplume, et qu'il étend ses ailes vers le Midi?

27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

Sera-ce à ton commandement que l'aigle prendra l'essor, et qu'elle élèvera sa nichée en haut?

28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

Elle habite sur les rochers, et elle s'y tient; [même] sur les sommets des rochers et dans des lieux forts.

29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

De là elle découvre le gibier, ses yeux voient de loin.

30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo”.

Ses petits aussi sucent le sang, et où il y a des corps morts, elle y est aussitôt.