Jobi 39
1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?
Do you know at what time the wild goats in the rocks bear their young? Can you watch when the deer are having their fawns?
2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?
Can you count the months that they gestate? Do you know the time when they bear their young?
3 Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.
They crouch down and birth their young, and then they finish their labor pains.
4 Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.
Their young ones become strong and grow up in the open fields; they go out and do not come back again.
5 Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,
Who let the wild donkey go free? Who has untied the bonds of the swift donkey,
6 të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?
whose home I have made in the Arabah, his house in the salt land?
7 Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.
He laughs in scorn at the noises in the city; he does not hear the driver's shouts.
8 Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.
He roams over the mountains as his pastures; there he looks for every green plant to eat.
9 Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?
Will the wild ox be happy to serve you? Will he consent to stay by your manger?
10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?
Can you use ropes to hold the wild ox in the furrows? Will he harrow the valleys as he follows after you?
11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?
Will you trust him because his strength is great? Will you leave your work to him to do?
12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?
Will you depend on him to bring your grain home, to gather the grain for your threshing floor?
13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.
The wings of the ostrich wave proudly, but are they the pinions and plumage of love?
14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.
For she leaves her eggs on the earth, and she lets them keep warm in the dust;
15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.
she forgets that a foot might crush them or that a wild beast might trample them.
16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,
She deals roughly with her young ones as if they were not hers; she does not fear that her labor might have been in vain,
17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.
because God has deprived her of wisdom and has not given her any understanding.
18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.
When she runs swiftly, she laughs in scorn at the horse and its rider.
19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?
Have you given the horse his strength? Did you clothe his neck with his flowing mane?
20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.
Have you ever made him jump like a locust? The majesty of his snorting is fearsome.
21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.
He paws in might and rejoices in his strength; he rushes out to meet the weapons.
22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.
He mocks fear and is not dismayed; he does not turn back from the sword.
23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.
The quiver rattles against his flank, along with the flashing spear and the javelin.
24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.
He swallows up ground with fierceness and rage; at the trumpet's sound, he cannot stand in one place.
25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: “Aha”!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.
Whenever the trumpet sounds, he says, 'Aha!' He smells the battle from far away— the thunderous shouts of the commanders and the outcries.
26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?
Is it by your wisdom that the hawk soars, that he stretches out his wings for the south?
27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?
Is it at your orders that the eagle mounts up and makes his nest in high places?
28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.
He lives on cliffs and makes his home on the peaks of cliffs, a stronghold.
29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.
From there he searches for victims; his eyes see them from very far away.
30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo”.
His young also drink up blood; where killed people are, there he is.”
