Jobi 39
1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?
Know you the time when the wild goats of the rock bring forth? or can you mark when the hinds do calve?
2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?
Can you number the months that they fulfill? or know you the time when they bring forth?
3 Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.
They bow themselves, they bring forth their young ones, they cast out their sorrows.
4 Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.
Their young ones are in good liking, they grow up with corn; they go forth, and return not to them.
5 Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,
Who has sent out the wild ass free? or who has loosed the bands of the wild ass?
6 të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?
Whose house I have made the wilderness, and the barren land his dwellings.
7 Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.
He scorns the multitude of the city, neither regards he the crying of the driver.
8 Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.
The range of the mountains is his pasture, and he searches after every green thing.
9 Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?
Will the unicorn be willing to serve you, or abide by your crib?
10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?
Can you bind the unicorn with his band in the furrow? or will he harrow the valleys after you?
11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?
Will you trust him, because his strength is great? or will you leave your labor to him?
12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?
Will you believe him, that he will bring home your seed, and gather it into your barn?
13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.
Gave you the goodly wings to the peacocks? or wings and feathers to the ostrich?
14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.
Which leaves her eggs in the earth, and warms them in dust,
15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.
And forgets that the foot may crush them, or that the wild beast may break them.
16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,
She is hardened against her young ones, as though they were not hers: her labor is in vain without fear;
17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.
Because God has deprived her of wisdom, neither has he imparted to her understanding.
18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.
What time she lifts up herself on high, she scorns the horse and his rider.
19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?
Have you given the horse strength? have you clothed his neck with thunder?
20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.
Can you make him afraid as a grasshopper? the glory of his nostrils is terrible.
21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.
He paws in the valley, and rejoices in his strength: he goes on to meet the armed men.
22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.
He mocks at fear, and is not affrighted; neither turns he back from the sword.
23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.
The quiver rattles against him, the glittering spear and the shield.
24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.
He swallows the ground with fierceness and rage: neither believes he that it is the sound of the trumpet.
25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: “Aha”!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.
He says among the trumpets, Ha, ha; and he smells the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?
Does the hawk fly by your wisdom, and stretch her wings toward the south?
27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?
Does the eagle mount up at your command, and make her nest on high?
28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.
She dwells and stays on the rock, on the crag of the rock, and the strong place.
29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.
From there she seeks the prey, and her eyes behold afar off.
30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo”.
Her young ones also suck up blood: and where the slain are, there is she.
