Jobi 39
1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?
Knowest thou the time when the wild goats bring forth among the rocks, or hast thou observed the hinds when they fawn?
2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?
Hast thou numbered the months of their conceiving, or knowest thou the time when they bring forth?
3 Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.
They bow themselves to bring forth young, and they cast them, and send forth roarings.
4 Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.
Their young are weaned and go to feed: they go forth, and return not to them.
5 Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,
Who hath sent out the wild ass free, and who hath loosed his bonds?
6 të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?
To whom I have given a house in the wilderness, and his dwellings in the barren land.
7 Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.
He scorneth the multitude of the city, he heareth not the cry of the driver.
8 Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.
He looketh round about the mountains of his pasture, and seeketh for every green thing.
9 Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?
Shall the rhinoceros be willing to serve thee, or will he stay at thy crib?
10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?
Canst thou bind the rhinoceros with thy thong to plough, or will he break the clods of the valleys after thee?
11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?
Wilt thou have confidence in his great strength, and leave thy labours to him?
12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?
Wilt thou trust him that he will render thee the seed, and gather it into thy barnfloor?
13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.
The wing of the ostrich is like the wings of the heron, and of the hawk.
14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.
When she leaveth her eggs on the earth, thou perhaps wilt warm them in the dust.
15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.
She forgetteth that the foot may tread upon them, or that the beasts of the field may break them.
16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,
She is hardened against her young ones, as though they were not hers, she hath laboured in vain, no fear constraining her.
17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.
For God hath deprived her of wisdom, neither hath he given her understanding.
18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.
When time shall be, she setteth up her wings on high: she scorneth the horse and his rider.
19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?
Wilt thou give strength to the horse, or clothe his neck with neighing?
20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.
Wilt thou lift him up like the locusts? the glory of his nostrils is terror.
21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.
He breaketh up the earth with his hoof, he pranceth boldly, he goeth forward to meet armed men.
22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.
He despiseth fear, he turneth not his back to the sword,
23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.
Above him shall the quiver rattle, the spear and shield shall glitter.
24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.
Chasing and raging he swalloweth the ground, neither doth he make account when the noise of the trumpet soundeth.
25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: “Aha”!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.
When he heareth the trumpet he saith: Ha, ha: he smelleth the battle afar off, the encouraging of the captains, and the shouting of the army.
26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?
Doth the hawk wax feathered by thy wisdom, spreading her wings to the south?
27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?
Will the eagle mount up at thy command, and make her nest in high places?
28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.
She abideth among the rocks, and dwelleth among cragged flints, and stony hills, where there is no access.
29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.
From thence she looketh for the prey, and her eyes behold afar off.
30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo”.
Her young ones shall suck up blood: and wheresoever the carcass shall be, she is immediately there.
