Jobi 37

1 Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.

“Ante esto mi corazón tiembla, latiendo rápidamente dentro de mí.

2 Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!

Escucha con atención la voz atronadora de Dios que retumba al hablar.

3 Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.

Lo envía a través del cielo; sus relámpagos brillan hasta los confines de la tierra.

4 Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.

Luego viene el estruendo del trueno, su voz majestuosa no se contiene cuando habla.

5 Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.

¡La voz atronadora de Dios es maravillosa! No podemos comprender las grandes cosas que hace.

6 I thotë në fakt borës: “Bjerë mbi tokë”, ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.

“Ordena que caiga la nieve y que llueva sobre la tierra.

7 Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.

Con ello detiene el trabajo de la gente para que todos puedan entender lo que hace.

8 Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.

Incluso los animales se refugian y permanecen en sus guaridas.

9 Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.

El viento del sur sopla en las tormentas, mientras que el viento del norte sopla cuando hace frío.

10 Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.

El aliento de Dios produce hielo, congelando la superficie del agua.

11 I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.

Llena las nubes de humedad y esparce desde ellas sus rayos.

12 Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.

Se arremolinan bajo su control; se mueven por toda la tierra según sus órdenes.

13 I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.

Lo hace para cumplir su voluntad, ya sea para disciplinar o para mostrar su bondad.

14 Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!

“Escucha esto, Job. Detente un momento y considera las cosas maravillosas que hace Dios.

15 A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?

¿Sabes cómo Dios controla las nubes, o cómo hace que sus relámpagos salgan de ellas?

16 A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?

¿Sabes cómo flotan las nubes en el cielo: la maravillosa obra de quien lo sabe todo.

17 A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?

Tú sabes que tu ropa gotea de sudor cuando el viento del sur trae un aire caliente y pesado.

18 Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?

¿Puedes martillar el cielo para que sea como un espejo fundido, como hace él?

19 Na mëso se çfarë duhet t’i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.

“Entonces, ¿por qué no nos enseñas lo que hay que decirle a Dios? No podemos exponer nuestro caso porque estamos a oscuras!

20 A mund t’i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.

¿Hay que decirle a Dios que quiero hablar? Cualquiera que lo quisiera sería destruido!

21 Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.

Al fin y al cabo, no podemos mirar al sol cuando brilla en el cielo, después de que el viento haya despejado las nubes.

22 Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.

Del norte sale Dios brillando como el oro, rodeado de una majestad impresionante.

23 Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.

No podemos acercarnos al Todopoderoso, porque nos supera en poder y justicia, y en hacer el bien.

24 Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur”.

No actúa como un tirano; no es de extrañar que la gente le tema, aunque no valora a los que se creen sabios”.