Jobi 37

1 Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.

И от сего трепещет сердце мое и подвиглось с места своего.

2 Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!

Слушайте, слушайте голос Его и гром, исходящий из уст Его.

3 Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.

Под всем небом раскат его, и блистание его - до краев земли.

4 Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.

За ним гремит глас; гремит Он гласом величества Своего и не останавливает его, когда голос Его услышан.

5 Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.

Дивно гремит Бог гласом Своим, делает дела великие, для нас непостижимые.

6 I thotë në fakt borës: “Bjerë mbi tokë”, ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.

Ибо снегу Он говорит: будь на земле; равно мелкий дождь и большой дождь в Его власти.

7 Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.

Он полагает печать на руку каждого человека, чтобы все люди знали дело Его.

8 Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.

Тогда зверь уходит в убежище и остается в своих логовищах.

9 Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.

От юга приходит буря, от севера - стужа.

10 Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.

От дуновения Божия происходит лед, и поверхность воды сжимается.

11 I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.

Также влагою Он наполняет тучи, и облака сыплют свет Его,

12 Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.

и они направляются по намерениям Его, чтоб исполнить то, что Он повелит им на лице обитаемой земли.

13 I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.

Он повелевает им идти или для наказания, или в благоволение, или для помилования.

14 Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!

Внимай сему, Иов; стой и разумевай чудные дела Божии.

15 A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?

Знаешь ли, как Бог располагает ими и повелевает свету блистать из облака Своего?

16 A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?

Разумеешь ли равновесие облаков, чудное дело Совершеннейшего в знании?

17 A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?

Как нагревается твоя одежда, когда Он успокаивает землю от юга?

18 Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?

Ты ли с Ним распростер небеса, твердые, как литое зеркало?

19 Na mëso se çfarë duhet t’i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.

Научи нас, что сказать Ему? Мы в этой тьме ничего не можем сообразить.

20 A mund t’i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.

Будет ли возвещено Ему, что я говорю? Сказал ли кто, что сказанное доносится Ему?

21 Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.

Теперь не видно яркого света в облаках, но пронесется ветер и расчистит их.

22 Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.

Светлая погода приходит от севера, и окрест Бога страшное великолепие.

23 Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.

Вседержитель! мы не постигаем Его. Он велик силою, судом и полнотою правосудия. Он никого не угнетает.

24 Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur”.

Посему да благоговеют пред Ним люди, и да трепещут пред Ним все мудрые сердцем!