Jobi 37

1 Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.

“Sim, a isto meu coração treme, e é transferido para fora de seu lugar.

2 Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!

Ouça, oh, ouça o barulho de sua voz, o som que sai de sua boca.

3 Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.

Ele o envia sob o céu inteiro, e seu relâmpago até os confins da terra.

4 Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.

Depois disso, uma voz ruge. Ele troveja com a voz de sua majestade. Ele não retém nada quando sua voz é ouvida.

5 Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.

Deus troveja maravilhosamente com sua voz. Ele faz grandes coisas, que não podemos compreender.

6 I thotë në fakt borës: “Bjerë mbi tokë”, ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.

Pois ele diz para a neve, 'Fall on the earth,'. assim como ao aguaceiro da chuva, e aos aguaceiros de sua poderosa chuva.

7 Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.

Ele sela a mão de cada homem, que todos os homens que ele fez possam saber disso.

8 Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.

Depois os animais se abrigam, e permanecem em suas covas.

9 Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.

Fora de seu quarto vem a tempestade, e frio do norte.

10 Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.

Pelo sopro de Deus, o gelo é dado, e a largura das águas é congelada.

11 I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.

Sim, ele carrega a nuvem espessa com umidade. Ele espalha no exterior a nuvem de seu relâmpago.

12 Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.

É voltado para trás por sua orientação, que eles possam fazer o que ele lhes ordenar na superfície do mundo habitável,

13 I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.

quer seja para correção, quer seja para sua terra, ou por amor à bondade, que ele faz com que ela venha.

14 Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!

“Ouça isto, Job. Fique parado, e considere as obras maravilhosas de Deus.

15 A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?

Do você sabe como Deus os controla, e causa o relâmpago de sua nuvem a brilhar?

16 A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?

Do você conhece o funcionamento das nuvens, as obras maravilhosas dele que é perfeito em conhecimento?

17 A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?

Você cuja roupa é quente quando a terra ainda está por causa do vento sul?

18 Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?

Can você, com ele, espalha-se pelo céu, que é forte como um espelho de metal fundido?

19 Na mëso se çfarë duhet t’i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.

Ensine-nos o que vamos dizer a ele, pois não podemos fazer nosso caso por causa da escuridão.

20 A mund t’i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.

Será que lhe será dito que eu iria falar? Ou um homem deveria desejar ser engolido?

21 Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.

Agora os homens não vêem a luz que está brilhante nos céus, mas o vento passa, e os limpa.

22 Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.

Do norte, vem o esplendor dourado. Com Deus é uma majestade fantástica.

23 Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.

Não podemos alcançar o Todo-Poderoso. Ele está exaltado no poder. Na justiça e na grande retidão, ele não oprimirá.

24 Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur”.

Portanto, os homens o reverenciam. Ele não considera nenhum sábio de coração”.