Jobi 37

1 Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.

因此我心战兢， 从原处移动。

2 Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!

听啊， 神轰轰的声音 是他口中所发的响声。

3 Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.

他发响声震遍天下， 发电光闪到地极。

4 Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.

随后人听见有雷声轰轰，大发威严， 雷电接连不断。

5 Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.

神发出奇妙的雷声； 他行大事，我们不能测透。

6 I thotë në fakt borës: “Bjerë mbi tokë”, ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.

他对雪说：要降在地上； 对大雨和暴雨也是这样说。

7 Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.

他封住各人的手， 叫所造的万人都晓得他的作为。

8 Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.

百兽进入穴中， 卧在洞内。

9 Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.

暴风出于南宫； 寒冷出于北方。

10 Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.

神嘘气成冰； 宽阔之水也都凝结。

11 I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.

他使密云盛满水气， 布散电光之云；

12 Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.

这云是借他的指引游行旋转， 得以在全地面上行他一切所吩咐的，

13 I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.

或为责罚，或为润地， 或为施行慈爱。

14 Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!

约伯啊，你要留心听， 要站立思想 神奇妙的作为。

15 A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?

神如何吩咐这些， 如何使云中的电光照耀，你知道吗？

16 A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?

云彩如何浮于空中， 那知识全备者奇妙的作为，你知道吗？

17 A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?

南风使地寂静， 你的衣服就如火热，你知道吗？

18 Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?

你岂能与 神同铺穹苍吗？ 这穹苍坚硬，如同铸成的镜子。

19 Na mëso se çfarë duhet t’i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.

我们愚昧不能陈说； 请你指教我们该对他说什么话。

20 A mund t’i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.

人岂可说：我愿与他说话？ 岂有人自愿灭亡吗？

21 Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.

现在有云遮蔽，人不得见穹苍的光亮； 但风吹过，天又发晴。

22 Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.

金光出于北方， 在 神那里有可怕的威严。

23 Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.

论到全能者，我们不能测度； 他大有能力，有公平和大义， 必不苦待人。

24 Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur”.

所以，人敬畏他； 凡自以为心中有智慧的人，他都不顾念。