Jobi 36

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

Vidare sade Elihu:

2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

Bida ännu litet, så att jag får giva dig besked, ty ännu något har jag att säga till Guds försvar.

3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

Min insikt vill jag hämta vida ifrån, och åt min skapare vill jag skaffa rätt.

4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

Ja, förvisso skola mina ord icke vara lögn; en man med fullgod insikt har du framför dig.

5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

Se, Gud är väldig, men han försmår dock ingen, han som är så väldig i sitt förstånds kraft.

6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

Den ogudaktige låter han ej bliva vid liv, men åt de arma skaffar han rätt.

7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

Han tager ej sina ögon från de rättfärdiga; de få trona i konungars krets, för alltid låter han dem sitta där i höghet.

8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

Och om de läggas bundna i kedjor och fångas i eländets snaror,

9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

så vill han därmed visa dem vad de hava gjort, och vilka överträdelser de hava begått i sitt högmod;

10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

han vill då öppna deras öra för tuktan och mana dem att vända om ifrån fördärvet.

11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

Om de då höra på honom och underkasta sig, så få de framleva sina dagar i lycka och sina år i ljuvlig ro.

12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

Men höra de honom ej, så förgås de genom vapen och omkomma, när de minst tänka det.

13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

Ja, de som med gudlöst hjärta hängiva sig åt vrede och icke anropa honom, när han lägger dem i band,

14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

deras själ skall i deras ungdom ryckas bort av döden, och deras liv skall dela tempelbolares lott.

15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

Genom lidandet vill han rädda den lidande, och genom betrycket vill han öppna hans öra.

16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

Så sökte han ock draga dig ur nödens gap, ut på en rymlig plats, där intet trångmål rådde; och ditt bord skulle bliva fullsatt med feta rätter.

17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

Men nu bär du till fullo ogudaktighetens dom; ja, dom och rättvisa hålla dig nu fast.

18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

Ty vrede borde ej få uppegga dig under din tuktans tid, och huru svårt du än har måst plikta, borde du ej därav ledas vilse.

19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

Huru kan han lära dig bedja, om icke genom nöd och genom allt som nu har prövat din kraft?

20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

Du må ej längta så ivrigt efter natten, den natt då folken skola ryckas bort ifrån sin plats.

21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

Tag dig till vara, så att du ej vänder dig till vad fördärvligt är; sådant behagar dig ju mer än att lida.

22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

Se, Gud är upphöjd genom sin kraft. Var finnes någon mästare som är honom lik?

23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

Vem har föreskrivit honom hans väg, och vem kan säga: "Du gör vad orätt är?"

24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

Tänk då på att upphöja hans gärningar, dem vilka människorna besjunga

25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

och som de alla skåda med lust, de dödliga, om de än blott skönja dem i fjärran.

26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

Ja, Gud är för hög för vårt förstånd, hans år äro flera än någon kan utrannsaka.

27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

Se, vattnets droppar drager han uppåt, och de sila ned såsom regn, där hans dimma går fram;

28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

skyarna gjuta dem ut såsom en ström, låta dem drypa ned över talrika människor.

29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

Ja, kan någon fatta molnens utbredning, braket som utgår från hans hydda?

30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

Se, sitt ljungeldsljus breder han ut över molnen, och själva havsgrunden höljer han in däri.

31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

Ty så utför han sina domar över folken; så bereder han ock näring i rikligt mått.

32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

I ljungeldsljus höljer han sina händer och sänder det ut mot dem som begynna strid.

33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

Budskap om honom bär hans dunder; själva boskapen bebådar hans antåg.