Jobi 36

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

Y Añadió Eliú, y dijo:

2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

Espérame un poco, y te enseñaré; porque todavía hablo por Dios.

3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

Tomaré mi sabiduría de lejos, y daré la justicia a mi hacedor.

4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

Porque de cierto no son mentira mis palabras; antes se trata contigo con perfecta sabiduría.

5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

He aquí que Dios es grande, y no aborrece; fuerte es en virtud de corazón.

6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

No dará vida al impío, antes a los humildes dará su derecho.

7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

No quitará sus ojos del justo; antes bien con los reyes los pondrá en silla para siempre, y serán ensalzados.

8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

Y si estuvieren presos en grillos, y cautivos en las cuerdas de la bajeza,

9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

él les anunciará la obra de ellos, y que sus rebeliones prevalecieron.

10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

Y despierta el oído de ellos para castigo, y les dice que se conviertan de la iniquidad.

11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

Si oyeren, y le sirvieren, acabarán sus días en bien, y sus años en deleites.

12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

Mas si no oyeren, serán pasados a cuchillo, y perecerán sin sabiduría.

13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

Pero los hipócritas de corazón lo irritarán más, y no clamarán cuando él los atare.

14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

Fallecerá el alma de ellos en su juventud, y su vida entre los fornicarios.

15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

Al pobre librará de su pobreza, y en la aflicción despertará su oído.

16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

Asimismo te apartaría de la boca de la angustia a lugar espacioso, libre de todo apuro; y te asentará mesa llena de grosura.

17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

Mas tú has llenado el juicio del impío, contra la justicia y el juicio que lo sustentan todo.

18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

Por lo cual de temer es que no te quite con golpe, el cual no puedas apartar de ti con gran rescate.

19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

¿Por ventura estimará él tus riquezas, ni del oro, ni de todas las fuerzas de la potencia?

20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

No anheles la noche, en la cual él corta los pueblos de su lugar.

21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

Guárdate, no mires a la iniquidad; teniéndola por mejor que la pobreza.

22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

He aquí que Dios es excelso con su potencia; ¿qué enseñador semejante a él?

23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

¿Quién le ha prescrito su camino? ¿Y quién le dirá: Iniquidad has hecho?

24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

Acuérdate de engrandecer su obra, la cual contemplan los hombres.

25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

La cual vieron todos los hombres; y el hombre la ve de lejos.

26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

He aquí, Dios es grande, y nosotros no le conocemos; ni se puede rastrear el número de sus años.

27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

Porque él detiene las goteras de las aguas, cuando la lluvia se derrama de su vapor;

28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

cuando gotean de las nubes, gotean sobre los hombres en abundancia.

29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

¿Si entenderá también los extendimientos de las nubes, y los bramidos de su tienda?

30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

He aquí que sobre él sobre extiende su luz, y cubrió las raíces del mar.

31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

Con ellas castiga a los pueblos, y da comida a la multitud.

32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

Con las nubes encubre la luz, y les manda que vayan contra ella.

33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

La una da nuevas de la otra; la una adquiere ira contra la que viene.