Jobi 36

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

Y pasando a delante Eliú, dijo:

2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

Espérame un poco, y enseñarte he: porque todavía hablo por Dios.

3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

Tomaré mi sabiduría de lejos, y daré la justicia a mi Hacedor.

4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

Porque de cierto no son mentira mis palabras, antes se trata contigo con perfecta sabiduría.

5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

He aquí, que Dios es grande, y no aborrece, fuerte en virtud de corazón.

6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

No dará vida al impío; y a los afligidos dará su derecho.

7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

No quitará sus ojos del justo: mas con los reyes los pondrá también en trono para siempre, y serán ensalzados.

8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

Y si estuvieren presos en grillos, y cautivos en las cuerdas de aflicción,

9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

El les anunciará la obra de ellos, y que sus rebeliones prevalecieron.

10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

Y despierta el oído de ellos para castigo, y dice que se conviertan de la iniquidad.

11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

Si oyeren, y sirvieren, acabarán sus días en bien, y sus años en deleites.

12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

Mas si no oyeren, serán pasados a cuchillo: y perecerán sin sabiduría.

13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

Mas los hipócritas de corazón le irritarán más; y no clamarán, cuando él los atare.

14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

El alma de ellos morirá en su mocedad, y su vida entre los sodomíticos.

15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

Al pobre librará de su pobreza, y en la aflicción despertará su oreja.

16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

Y aun te apartará de la boca de la angustia en anchura, debajo de la cual no haya estrechura, y te asentará mesa llena de grosura.

17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

Mas tú has henchido el juicio del impío contra la justicia, y el juicio [que lo] sustenta todo.

18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

Por lo cual es de temer, que no te quite con herida, la cual no evites con gran rescate.

19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

¿Estimará él tus riquezas, ni el oro, ni todas las fuerzas de poder?

20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

No desees la noche, en la cual él corta los pueblos de su lugar.

21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

Guárdate, no mires a la iniquidad, teniéndola por mejor que la pobreza.

22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

He aquí, que Dios será ensalzado con su poder, ¿quién semejante a él, enseñador?

23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

¿Quién visitó sobre él su camino? ¿Y quién dijo: Iniquidad has hecho?

24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

Acuérdate de engrandecer su obra, la cual contemplan los hombres.

25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

La cual vieron todos los hombres, y el hombre la ve de lejos.

26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

He aquí que Dios es grande, y nosotros no le conoceremos: ni se puede rastrear el número de sus años.

27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

Porque él detiene las goteras de las aguas, cuando la lluvia se derrama de su vapor.

28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

Cuando gotean de las nubes, gotean sobre los hombres en abundancia.

29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

¿Si entenderá también los extendimientos de las nubes, y los bramidos de su tabernáculo?

30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

He aquí, que él extendió sobre ella su luz; y cubrió las raíces de la mar.

31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

Con ellas castiga a los pueblos, y da comida a la multitud.

32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

Con las nubes encubre la luz, y les manda que vayan contra ella.

33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

La una da nuevas de la otra: la una adquiere ira contra la que viene.