< Jobi 36 >

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:
Continuó Eliú diciendo:
2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.
“Espérame un poco, y te instruiré, pues hay aún más argumentos para defender la causa de Dios.
3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.
Sacaré de lo más alto mi saber, y probaré que mi Creador es justo.
4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.
Porque te aseguro que no son falsas mis palabras; el que está delante de ti es perfecto en la doctrina.
5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.
He aquí que Dios es grande, pero no desdeña a nadie; Él es grande por el poder de su inteligencia.
6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.
No deja vivir al malvado, hace justicia a los oprimidos;
7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.
no aparta sus ojos de los justos, los coloca en tronos (como) a reyes, los hace sentar para siempre y son ensalzados.
8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,
Encadenados con grillos, y atados con cuerdas de aflicción,
9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.
Él les hace reproches por sus obras y sus pecados, porque obraron con soberbia;
10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.
les abre los oídos para la corrección, y les exhorta a abandonar la maldad.
11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;
Si obedecen y se someten, terminan sus días en felicidad, y sus años entre delicias.
12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.
Mas si no obedecen perecen a espada, y mueren en necedad.
13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,
Los impíos de corazón acumulan la ira; no pueden clamar por auxilio, cuando Él los encadena,
14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.
mueren en plena juventud, y acaban su vida entre los afeminados.
15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.
Al pobre, empero, (Dios) le salva en la aflicción, le abre los oídos por la tribulación.
16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.
A ti también te sacaría de las fauces de la angustia, a un lugar espacioso, sin estrechez, y tendrías tu mesa cómoda y llena de grosura.
17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.
Mas tú llenas la medida del inicuo; el juicio y la justicia te alcanzarán.
18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.
Por eso, no oprimas a nadie acicateado por la ira, y no te pervierta la copia de sobornos.
19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?
¿Acaso te librará tu clamor de la angustia, aunque emplees todos los recursos de tu poder?
20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.
No suspires tanto por la noche que arrebatará a todos de su lugar.
21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.
Guárdate de dirigir tu rostro hacia la iniquidad; aunque la prefieras a la aflicción.
22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?
Mira: Dios es sublime en su poder; ¿quién es Maestro como Él?
23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?
¿Quién le ha impuesto su camino? Y ¿quién puede decirle: «Tú has hecho mal»?
24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;
Acuérdate de ensalzar su obra, la cual celebran los hombres.
25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.
La contemplan todos los hombres, la miran desde lejos los mortales.
26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.
¡Cuán grande es Dios! No podemos comprenderlo; el número de sus años es inescrutable.
27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,
Él hace las menudas gotas de agua, que después se derraman en lluvias torrenciales.
28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.
Destilan las nubes, y caen sobre los hombres gotas en abundancia.
29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?
¿Quién comprenderá la extensión de las nubes, los truenos de su pabellón?
30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.
Él extiende en torno suyo su luz, y cubre las profundidades del mar.
31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.
De esta manera juzga a los pueblos, y da pan en abundancia.
32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.
Llena sus manos de rayos, a los que indica el objeto que han de alcanzar.
33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.
Le anuncia su voz de trueno, como también el ganado (siente) su venida.”

< Jobi 36 >