Jobi 36

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

Poi Elihu seguitando disse:

2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

“Aspetta un po’, io t’istruirò; perché c’è da dire ancora a pro di Dio.

3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

Io trarrò la mia scienza da lontano e renderò giustizia a colui che m’ha fatto.

4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

Per certo, le mie parole non son bugiarde; ti sta dinanzi un uomo dotato di perfetta scienza.

5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

Ecco, Iddio è potente, ma non disdegna nessuno; è potente per la forza dell’intelletto suo.

6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

Ei non lascia viver l’empio, e fa ragione ai miseri.

7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

Non storna lo sguardo suo dai giusti, ma li pone coi re sul trono, ve li fa sedere per sempre, e così li esalta

8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

Se gli uomini son talora stretti da catene se son presi nei legami dell’afflizione,

9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

Dio fa lor conoscere la lor condotta, le loro trasgressioni, giacché si sono insuperbiti;

10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

egli apre così i loro orecchi a’ suoi ammonimenti, e li esorta ad abbandonare il male.

11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

Se l’ascoltano, se si sottomettono, finiscono i loro giorni nel benessere, e gli anni loro nella gioia;

12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

ma, se non l’ascoltano, periscon trafitti da’ suoi dardi, muoiono per mancanza d’intendimento.

13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

Gli empi di cuore s’abbandonano alla collera, non implorano Iddio quand’ei gl’incatena;

14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

così muoiono nel fior degli anni, e la lor vita finisce come quella dei dissoluti;

15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

ma Dio libera l’afflitto mediante l’afflizione, e gli apre gli orecchi mediante la sventura.

16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

Te pure ei vuol trarre dalle fauci della distretta, al largo, dove non è più angustia, e coprir la tua mensa tranquilla di cibi succulenti.

17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

Ma, se giudichi le vie di Dio come fan gli empi, il giudizio e la sentenza di lui ti piomberanno addosso.

18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

Bada che la collera non ti trasporti alla bestemmia, e la grandezza del riscatto non t’induca a fuorviare!

19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

Farebbe egli caso delle tue ricchezze? Non han valore per lui, né l’oro, né tutta la possanza dell’opulenza.

20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

Non anelare a quella notte che porta via i popoli dal luogo loro.

21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

Guardati bene dal volgerti all’iniquità, tu che sembri preferirla all’afflizione.

22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

Vedi, Iddio è eccelso nella sua potenza; chi può insegnare come lui?

23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

Chi gli prescrive la via da seguire? Chi osa dirgli: “Tu hai fatto male?”

24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

Pensa piuttosto a magnificar le sue opere; gli uomini le celebrano nei loro canti,

25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

tutti le ammirano, il mortale le contempla da lungi.

26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

Sì, Iddio è grande e noi non lo possiam conoscere; incalcolabile è il numero degli anni suoi.

27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

Egli attrae a sé le gocciole dell’acqua; dai vapori ch’egli ha formato stilla la pioggia.

28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

Le nubi la spandono, la rovesciano sulla folla de’ mortali.

29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

E chi può capire lo spiegamento delle nubi, i fragori che scoppiano nel suo padiglione?

30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

Ecco, ora egli spiega intorno a sé la sua luce, or prende per coperta le profondità del mare.

31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

Per tal modo punisce i popoli, e dà loro del cibo in abbondanza.

32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

S’empie di fulmini le mani, e li lancia contro gli avversari.

33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

Il rombo del tuono annunzia ch’ei viene, gli animali lo presenton vicino.