Jobi 36

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

És folytatá Elihu, és monda:

2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

Várj még egy kevéssé, majd felvilágosítlak, mert az Istenért még van mit mondanom.

3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

Tudásomat messzünnen veszem, és az én teremtőmnek igazat adok.

4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

Mert az én beszédem bizonyára nem hazugság; tökéletes tudású ember áll melletted.

5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

Ímé, az Isten hatalmas, még sem vet meg semmit; hatalmas az ő lelkének ereje.

6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

Nem tartja meg a gonosznak életét, de a szegénynek igaz törvényt teszen.

7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

Nem veszi le az igazról szemeit, sőt a királyok mellé, a trónba ülteti őket örökre, hogy felmagasztaltassanak.

8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

És ha békókba veretnek, és fogva tartatnak a nyomorúság kötelein:

9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

Tudtokra adja cselekedetöket, és vétkeiket, hogyha elhatalmaztak rajtok.

10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

Megnyitja füleiket a feddőzésnek és megparancsolja, hogy a vétekből megtérjenek:

11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

Ha engednek és szolgálnak néki, napjaikat jóban végzik el, és az ő esztendeiket gyönyörűségekben.

12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

Ha pedig nem engednek, fegyverrel veretnek által, és tudatlanságban múlnak ki.

13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

De az álnok szívűek haragot táplálnak, nem kiáltanak, mikor megkötözi őket.

14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

Azért ifjúságukban hal meg az ő lelkök, és életök a paráznákéhoz hasonló.

15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

A nyomorultat megszabadítja az ő nyomorúságától, és a szorongattatással megnyitja fülöket.

16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

Téged is kiszabadítana az ínség torkából tág mezőre, a hol nincs szorultság, és asztalod étke kövérséggel lenne rakva;

17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

De ha gonosz ítélettel vagy tele, úgy utolérnek az ítélet és igazság.

18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

Csakhogy a harag ne ragadjon téged csúfkodásra, és a nagy váltságdíj se tántorítson el.

19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

Ad-é valamit a te gazdagságodra? Sem aranyra, sem semmiféle erőfeszítésre!

20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

Ne kívánjad az éjszakát, a mely népeket mozdít ki helyökből.

21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

Vigyázz! ne pártolj a bűnhöz, noha azt a nyomorúságnál jobban szereted.

22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

Ímé, mily fenséges az Isten az ő erejében; kicsoda az, a ki úgy tanítson, mint ő?

23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

Kicsoda szabta meg az ő útjait, vagy ki mondhatja azt: Igazságtalanságot cselekedtél?

24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

Legyen rá gondod, hogy magasztaljad az ő cselekedetét, a melyről énekelnek az emberek!

25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

Minden ember azt szemléli; a halandó távolról is látja.

26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

Ímé, az Isten fenséges, mi nem ismerhetjük őt! esztendeinek száma sem nyomozható ki.

27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

Hogyha magához szívja a vízcseppeket, ködéből mint eső cseperegnek alá,

28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

A melyet a fellegek özönnel öntenek, és hullatnak le temérdek emberre.

29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

De sőt értheti-é valaki a felhő szétoszlását, az ő sátorának zúgását?

30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

Ímé, szétterjeszti magára az ő világosságát, és ráborítja a tengernek gyökereit.

31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

Mert ezek által ítéli meg a népeket, ád eledelt bőségesen.

32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

Kezeit elborítja villámlással, és kirendeli a lázadó ellen.

33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

Az ő dörgése ad hírt felőle, mint a barom a közeledő viharról.