Jobi 36

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

ויסף אליהוא ויאמר׃

2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

כתר לי זעיר ואחוך כי עוד לאלוה מלים׃

3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

אשא דעי למרחוק ולפעלי אתן צדק׃

4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

כי אמנם לא שקר מלי תמים דעות עמך׃

5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

הן אל כביר ולא ימאס כביר כח לב׃

6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

לא יחיה רשע ומשפט עניים יתן׃

7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

לא יגרע מצדיק עיניו ואת מלכים לכסא וישיבם לנצח ויגבהו׃

8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

ואם אסורים בזקים ילכדון בחבלי עני׃

9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

ויגד להם פעלם ופשעיהם כי יתגברו׃

10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

ויגל אזנם למוסר ויאמר כי ישבון מאון׃

11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

אם ישמעו ויעבדו יכלו ימיהם בטוב ושניהם בנעימים׃

12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

ואם לא ישמעו בשלח יעברו ויגועו בבלי דעת׃

13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

וחנפי לב ישימו אף לא ישועו כי אסרם׃

14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

תמת בנער נפשם וחיתם בקדשים׃

15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

יחלץ עני בעניו ויגל בלחץ אזנם׃

16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

ואף הסיתך מפי צר רחב לא מוצק תחתיה ונחת שלחנך מלא דשן׃

17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

ודין רשע מלאת דין ומשפט יתמכו׃

18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

כי חמה פן יסיתך בספק ורב כפר אל יטך׃

19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

היערך שועך לא בצר וכל מאמצי כח׃

20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

אל תשאף הלילה לעלות עמים תחתם׃

21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

השמר אל תפן אל און כי על זה בחרת מעני׃

22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

הן אל ישגיב בכחו מי כמהו מורה׃

23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

מי פקד עליו דרכו ומי אמר פעלת עולה׃

24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

זכר כי תשגיא פעלו אשר שררו אנשים׃

25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

כל אדם חזו בו אנוש יביט מרחוק׃

26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

הן אל שגיא ולא נדע מספר שניו ולא חקר׃

27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

כי יגרע נטפי מים יזקו מטר לאדו׃

28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

אשר יזלו שחקים ירעפו עלי אדם רב׃

29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

אף אם יבין מפרשי עב תשאות סכתו׃

30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

הן פרש עליו אורו ושרשי הים כסה׃

31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

כי בם ידין עמים יתן אכל למכביר׃

32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

על כפים כסה אור ויצו עליה במפגיע׃

33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

יגיד עליו רעו מקנה אף על עולה׃