Jobi 36

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

Elihu puhui vielä ja sanoi:

2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

Odota vielä vähä, minä osoitan sinulle sen; sillä minulla on vielä nyt jotakin Jumalan puolesta sanomista.

3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

Minä tuon minun ymmärrykseni kaukaa, ja osoitan, että minun Luojani on hurskas.

4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

Sillä minun puheessani ei tosin ole petosta, minun ymmärrykseni on vilpitöin sinun edessäs.

5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

Katso, Jumala on voimallinen, ei kuitenkaan hän ketään hylkää: Hän on voimallinen sydämensä väestä.

6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

Jumalatointa ei hän varjele, vaan auttaa köyhää oikeuteen.

7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

Ei hän käännä silmiänsä pois hurskaasta: hän on myös kuningasten kanssa istuimella: hän antaa heidän pysyä alinomati, että he korkiaksi tulevat.

8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

Ja ehkä vangit olisivat jalkapuussa, ja sidottuna surkeuden köysillä:

9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

Niin hän ilmoittaa heille heidän työnsä ja rikoksensa, että he ovat tehneet väkivaltaa,

10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

Ja avaa heidän korvansa kuritukseen, ja sanoo heille, että he kääntyisivät pois vääryydestä.

11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

Jos he kuulevat ja palvelevat häntä, niin he hyvissä päivissä vanhenevat ja ilolla elävät.

12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

Jos ei he kuule, niin he kaatuvat miekalla, ja hukkuvat ennenkuin he sen havaitsevat.

13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

Ulkokullatut kartuttavat vihan: ei he huuda, kuin he vankina ovat;

14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

Niin heidän sielunsa kuolee nuoruudessa, ja heidän elämänsä huorintekiäin seassa.

15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

Mutta vaivaista auttaa hän vaivaisuudessa, ja avaa köyhäin korvan murheessa.

16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

Hän tempaa sinunkin ahdistuksen kidasta avaruuteen, jolla ei pohjaa ole; ja sinun pöydälläs on lepo, täytetty kaikella hyvällä.

17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

Ja sinä olet täydellisesti havaitseva jumalattoman tuomion; mutta tuomio ja oikeus vahvistaa sinun.

18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

Katso, ettei viha ole vietellyt sinua voimassas, eli suuret lahjat ole kääntäneet sinua.

19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

Luuletkos hänen huolivan jalouttas, kultaa eli jonkun väkevyyttä ja varaa?

20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

Ei sinun tarvitse ikävöidä yötä, karatakses ihmisten päälle siallansa.

21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

Kavahda sinuas, ja älä käännä sinuas vääryyteen, niikuin sinä surkeuden tähden ruvennut olet.

22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

Katso, Jumala on korkia voimassansa: kuka on senkaltainen opettaja kuin hän on?

23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

Kuka tutkii hänen tiensä? ja kuka sanoo hänelle: sinä teet väärin?

24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

Muista, ettäs ylistät hänen töitänsä, niinkuin ihmiset veisaavat.

25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

Sillä kaikki ihmiset sen nähneet ovat: Ihmiset näkevät sen kaukaa.

26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

Katso, Jumala on suuri, ja emme tiedä sitä: hänen vuosilukunsa ovat arvaamattomat.

27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

Sillä hän tekee veden pieniksi pisaroiksi, ja ajaa pilvensä kokoon sateeksi,

28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

Että pilvet pisaroitsevat ja vuotavat vahvasti ihmisten päälle.

29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

Koska hän aikoo hajoittaa pilvensä ja majansa jylinän.

30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

Katso, niin hän levittää valkeutensa sen päälle, ja peittää meren syvyyden.

31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

Sillä näillä tuomitsee hän kansan; ja antaa ruokaa runsaasti.

32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

Hän kätkee valkeuden käsissänsä, ja käskee sen palata.

33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

Sen ilmoittaa hänen lähimmäisensä, joka on pitkäisen viha pilvissä.