Jobi 36
1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:
And Elihu added and said: —
2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.
Restrain thyself for me a little, and I will shew thee, that, yet—for GOD, there is justification,
3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.
I will bring my knowledge from afar, and, to my Maker, will I attribute righteousness.
4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.
For, of a truth—not false, are my words, One of competent knowledge, is with thee.
5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.
Lo! GOD, is mighty, yet will he not despise, Mighty in vigour of mind;
6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.
He will not keep alive one who is lawless, but, the right of oppressed ones, will he grant;
7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.
He will not withdraw—from a righteous one—his eyes, —but, with kings on the throne, He hath seated men triumphantly, and they have been exalted.
8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,
But, if, bound in fetters, they have been captured with cords of affliction,
9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.
Then hath he declared to them their deed, and their transgressions—that they were wont to behave themselves proudly;
10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.
Thus hath he uncovered their ear to a warning, and said—that they should turn from iniquity.
11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;
If they would hearken, and serve, they should complete their days, in prosperity, and their years, in pleasantness;
12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.
But, if they would not hearken, by a weapon, should they pass away, and breathe their last, no one knowing.
13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,
Yea, the impious in heart, should store up anger, They should not cry for help, when he bound them.
14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.
Their soul should die in youth, and their life, among the unclean.
15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.
He would deliver the humbled in his humiliation, and would uncover—in oppression—their ear.
16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.
Yea he might even have allured thee—out of the mouth of straitness, [into] a wide space—no narrowness there, —and, the food set down on thy table, should have been full of fatness.
17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.
But, with the plea of a lawless one, thou art full, Plea and sentence, will take fast hold.
18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.
Because there is wrath, [beware] lest he take thee away with a stroke, Then let not, a great ransom, mislead thee.
19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?
Will he value thy riches? Nay not precious ore, nor all the forces of strength.
20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.
Do not pant for the night, when peoples disappear from their place.
21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.
Beware, do not turn unto iniquity, For, this, thou hast chosen rather than affliction.
22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?
Lo, GOD, exalteth himself by his strength, Who like him doth teach?
23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?
Who enjoined on him his way? and who ever said, Thou hast wrought perversity?
24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;
Remember, that thou extol his work, of which men have sung;
25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.
Every son of earth, hath viewed it, Mortal man, looketh at it from afar.
26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.
Lo, GOD, is greater than we can know, The number of his years, even past finding out!
27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,
For he draweth up drops of water, They trickle as rain through his mist;
28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.
With which the clouds flow down, They drop on man in abundance.
29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?
But surely none can understand the burstings of the cloud, the crashing of his pavilion!
30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.
Lo! he hath spread out over it, his lightning, The bed of the sea, hath he covered.
31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.
For, by those things, he executeth judgment on peoples, He giveth food in abundance:
32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.
Upon both hands, he putteth a covering of lightning, and layeth command upon it against an assailant:
33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.
His rolling thunder telleth concerning him, —The cattle, even, concerning him that is coming up.
