Jobi 36

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

Vierde rede: mag de mens God ter verantwoording roepen? Elihoe vervolgde, en sprak:

2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

Heb nog een weinig geduld, en ik zal u onderrichten, Want er valt nog genoeg ten gunste van de Godheid te zeggen;

3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

Ik wil mijn kennis tot het uiterste voeren, Om mijn Schepper te rechtvaardigen.

4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

Neen, mijn woorden liegen niet: Ge hebt met iemand te doen, die het eerlijk meent.

5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

Ja, God is groot: Hij veracht den rechtschapene niet;

6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

Machtig: Hij laat den boze niet leven! Hij verschaft aan de verdrukten hun recht,

7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

Van de rechtvaardigen wendt Hij zijn ogen niet af; Hij zet ze bij koningen op de troon, Hoog plaatst Hij hun zetel voor eeuwig!

8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

Maar worden zij in boeien geklonken, In koorden van ellende gevangen,

9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

Dan brengt Hij hun daardoor hun gedrag onder het oog, En hun zonden uit hoogmoed ontstaan;

10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

Zo opent Hij hun oor ter belering, En vermaant ze, zich van hun ongerechtigheid te bekeren.

11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

Wanneer ze dan luisteren, en Hem weer dienen, Dan slijten ze hun dagen in geluk, Hun jaren in weelde;

12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

Maar wanneer ze niet willen horen, Dan gaan ze heen naar het graf, En komen om door onverstand.

13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

En de verstokten, die er toornig om worden, En niet smeken, als Hij ze bindt:

14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

Zij sterven al in hun jeugd, Hun leven vliedt heen in de jonge jaren.

15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

Hij redt dus den ellendige door zijn ellende, En opent zijn oor door zijn nood!

16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

Zo trekt Hij ook u uit de muil van ellende Inplaats daarvan zal het onbekrompen overvloed zijn, En het genot van een dis, met vette spijzen beladen.

17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

Maar oordeelt gij geheel als een boze zijn gericht zal u treffen,

18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

Pas dus op, dat de wrevel u geen straf komt brengen, Waarvan de grootste losprijs u niet zou ontslaan;

19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

Uw smeken tot Hem in de nood niets bereiken Al doet ge het ook uit al uw kracht.

20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

Laat de dwaasheid u toch niet bedriegen Om u te verheffen met hen, die wijs willen zijn;

21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

Wacht u ervoor, u tot de zonde te wenden, Want hierdoor juist werdt gij door ellende bezocht!

22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

Zie, God is groot door zijn kracht: Wie is heerser als Hij?

23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

Wie schrijft Hem zijn weg voor, Wie zegt: Gij handelt verkeerd?

24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

Denk er aan, dat ook gij zijn daden verheft, Die de stervelingen moeten bezingen,

25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

Die iedere mens moet overwegen, Ieder mensenkind van verre beschouwt.

26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

Zie, God is groot: wij begrijpen Hem niet, Het getal van zijn jaren is zelfs niet te schatten!

27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

Hij trekt uit de zee de druppels omhoog, Vervluchtigt de regen tot zijn nevel,

28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

Die de wolken naar beneden doet stromen, En op alle mensen doet storten;

29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

Wie begrijpt de sprei van de wolken En de gedaante van zijn tent?

30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

Zie, Hij spreidt zijn nevel uit over de zee, En houdt haar kolken bedekt.

31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

Want daarmee spijst Hij de volken En geeft Hij voedsel in overvloed.

32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

In zijn handen verbergt Hij de bliksem, En zendt hem af op zijn doel;

33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

Zijn strijdkreet kondigt Hem aan, Zijn woede ontketent de storm!