Jobi 36

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

Og Elihu blev ved og sagde:

2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

Bi mig lidt, og jeg vil belære dig, thi her er endnu noget at tale for Gud.

3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

Jeg vil hente min Kundskab langt borte fra og skaffe den, som har skabt mig, Ret.

4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

Thi sandelig, mine Taler ere ikke Løgn; een, som er oprigtig i hvad han ved, er hos dig.

5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

Se, Gud er mægtig, og han vil ikke forkaste nogen, han er mægtig i Forstandens Styrke.

6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

Han lader ikke en ugudelig leve, men skaffer de elendige Ret.

7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

Han drager ikke sine Øjne bort fra de retfærdige, hos Konger paa Tronen, der sætter han dem evindelig, og de skulle ophøjes.

8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

Og om de blive bundne i Lænker, blive fangne med Elendigheds Snore,

9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

da forkynder han dem deres Gerninger og deres Overtrædelser, at de vare overmodige;

10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

da aabner han deres Øren for Formaningen og siger, at de skulle omvende sig fra Uretfærdighed.

11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

Dersom de da ville høre og tjene ham, da skulle de ende deres Dage i det gode og deres Aar i Liflighed;

12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

men dersom de ikke ville høre, da skulle de omkomme ved Sværdet op opgive Aanden i Uforstand.

13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

Og de vanhellige af Hjerte nære Vrede, de raabe ej til ham, naar han binder dem.

14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

Deres Sjæl dør hen i Ungdommen og deres Liv som Skørlevneres.

15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

Han frier en elendig ved hans Elendighed og aabner deres Øre ved Trængsel.

16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

Ogsaa dig leder han ud af Trængselens Strube til det vide Rum, hvor der ikke er snævert; og hvad, som sættes paa dit Bord, er fuldt af Fedme.

17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

Men har du fuldt op af den uretfærdiges Sag, skal Sag og Dom følges ad.

18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

Thi lad ej Vreden forlede dig til Spot og lad ej den store Løsesum forføre dig!

19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

Mon han skulde agte din Rigdom? nej, hverken det skønne Guld eller nogen Magts Styrke!

20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

Du skal ikke hige efter Natten, da Folk borttages fra deres Sted.

21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

Forsvar dig, at du ikke vender dit Ansigt til Uret; thi denne har du foretrukket fremfor det at lide.

22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

Se, Gud er ophøjet ved sin Kraft; hvo er en Lærer som han?

23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

Hvo har foreskrevet ham hans Vej? og hvo tør sige: Du har gjort Uret?

24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

Kom i Hu, at du ophøjer hans Gerning, hvilken Folk have besunget;

25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

hvilken alle Mennesker have set, hvilken Mennesket skuer langtfra.

26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

Se, Gud er stor, og vi kunne ikke kende ham, og man kan ikke udgrunde Tallet paa hans Aar.

27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

Thi han drager Vandets Draaber til sig; gennem hans Dunstkreds beredes de til Regn,

28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

hvilken Skyerne lade nedflyde, lade neddryppe over mange Mennesker.

29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

Mon ogsaa nogen forstaa hans Skyers Udspænding, hans Hyttes Bragen?

30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

Se, han udbreder sit Lys om sig og skjuler Havets Rødder.

31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

Thi derved dømmer han Folkene, giver dem Spise i Overflødighed.

32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

Over sine Hænder dækker han med Lyset, og han giver det Befaling imod den, det skal ramme.

33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

Om ham forkynder hans Torden, ja om ham Kvæget, naar han drager op.