Jobi 36

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

Zatím přidal Elihu, a řekl:

2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

Postrp mne maličko, a oznámímť šíře; neboť mám ještě, co bych za Boha mluvil.

3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

Vynesu smysl svůj zdaleka, a stvořiteli svému přivlastním spravedlnost.

4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

V pravdě, žeť ne budou lživé řeči mé; zdravě smýšlejícího máš mne s sebou.

5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

Aj, Bůh silný mocný jest, aniž svých zamítá; silný jest, a srdce udatného.

6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

Neobživuje bezbožného, chudým pak k soudu dopomáhá.

7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

Neodvrací od spravedlivého očí svých, nýbrž s králi na stolici sází je na věky, i bývají zvýšeni.

8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

Pakli by poutami sevříni byli, zapleteni jsouce provazy ssoužení:

9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

Tudy jim v známost uvodí hřích jejich, a že přestoupení jejich se ssilila.

10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

A tak otvírá sluch jejich, aby se napravili, anobrž mluví jim, aby se navrátili od nepravosti.

11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

Uposlechnou-li a budou-li jemu sloužiti, stráví dny své v dobrém, a léta svá v potěšení.

12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

Pakli neuposlechnou, od meče sejdou, a pozdychají bez umění.

13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

Nebo kteříž jsou nečistého srdce, přivětšují hněvu, aniž k němu volají, když by je ssoužil.

14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

Protož umírá v mladosti duše jejich, a život jejich s smilníky.

15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

Vytrhuje, pravím, ssouženého z jeho ssoužení, a ty, jejichž sluch otvírá, v trápení.

16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

A tak by i tebe přenesl z prostředku úzkosti na širokost, kdež není stěsnění, a byl by pokojný stůl tvůj tukem oplývající.

17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

Ale ty zasloužils, abys jako bezbožný souzen byl; soud a právo na tě dochází.

18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

Jistě strach, aby tě neuvrhl Bůh u větší ránu, tak že by jakkoli veliká výplaty mzda, tebe nevyprostila.

19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

Zdaliž by sobě co vážil bohatství tvého? Jistě ani nejvýbornějšího zlata, ani jakékoli síly neb moci tvé.

20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

Nechvátejž tedy k noci, v kterouž odcházejí lidé na místo své.

21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

Hleď, abys se neohlédal na marnost, zvoluje ji raději, nežli ssoužení.

22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

Aj, Bůh silný nejvyšší jest mocí svou. Kdo jemu podobný učitel?

23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

Kdo jemu vyměřil cestu jeho? Kdo jemu smí říci: Činíš nepravost?

24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

Pamětliv buď raději, abys vyvyšoval dílo jeho, kteréž spatřují lidé,

25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

Kteréž, pravím, všickni lidé vidí, na něž člověk patří zdaleka.

26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

Nebo Bůh silný tak jest veliký, že ho nemůžeme poznati, počet let jeho jest nevystižitelný.

27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

On zajisté vyvodí krůpěje vod, kteréž vylévají déšť z oblaků jeho,

28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

Když se rozpouštějí oblakové, a kropí na mnohé lidi.

29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

(Anobrž vyrozumí-li kdo roztažení oblaků, a zvuku stánku jeho,

30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

Jak rozprostírá nad ním světlo své, aneb všecko moře přikrývá?

31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

Skrze ty věci zajisté tresce lidi, a též dává pokrmu hojnost.

32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

Oblaky zakrývá světlo, a přikazuje mu ukrývati se za to, co je potkává.)

33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

Ohlašuje o něm zvuk jeho, též dobytek, a to hned, když pára zhůru vstupuje.