Jobi 36

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

И Елиу продължавайки рече:

2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

Потърпи ме малко, и ще ти явя, Защото имам още нещо да ти кажа за Бога.

3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

Ще черпя знанието си от далеч, И ще дам правда на Създателя си;

4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

Защото наистина думите ми не ще бъдат лъжливи; Един, който е усъвършенствуван в знание, стои пред тебе.

5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

Ето, макар Бог да е мощен, не презира никого, - Макар да е мощен в силата Си да разсъждава.

6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

Той не запазва живота на нечестивия, А на сиромасите отдава правото.

7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

Не оттегля очите Си от праведните, Но даже ги туря и с царе да седят на престол за винаги, И те биват възвишени.

8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

А във вериги, ако са вързани, И хванати с въжета на наскърбление,

9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

Тогава им явява делата им И престъпленията им, че са се възгордели,

10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

Отваря и ухото им за поука, И заповядва да се върнат от беззаконието;

11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

И ако послужат и служат на Него, Ще прекарат дните си в благополучие И годините си във веселия;

12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

Но ако не послушат, ще загинат от меч, И ще умрат без мъдрост.

13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

А нечестивите в сърце питаят яд, Не викат към Бога за помощ когато ти връзва;

14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

Те умират в младост, И животът им угасва между мръсните.

15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

Той избавя наскърбения чрез скръбта му, И чрез бедствие отваря ушите им

16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

И така би извел и тебе из утеснение В широко място, гдето няма теснота; И слаганото на трапезата ти било би пълно с тлъстина.

17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

Но ти си пълен със съжденията на нечестивия; Затова съдбата и правосъдието те хващат,

18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

Внимавай да не би жегата на страданията ти да те подигне против удара; Тогава нито голям откуп би те отървал.

19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

Ще важи ли викането ти да те извади от бедствие, Или всичките напрежения на силата ти?

20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

Не пожелавай нощта, Когато людете изчезват от мястото си.

21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

Внимавай! Не пожелавай беззаконието; Защото ти си предпочел това повече от наскърблението.

22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

Ето, Бог е възвишен в силата Си; Кой е господар като Него?

23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

Кой Му е предписал пътя Му? Или кой може да Му рече: Извършил си беззаконие?

24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

Помни да възвеличаваш Неговото дело, Което човеците възпяват,

25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

В което всичките човеци се взират, Което човекът гледа от далеч.

26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

Ето, Бог е велик, и ние Го не познаваме; Числото на годините Му е неизследимо.

27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

Той привлича водните капки, Които таят в дъжд от парите Му,

28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

Които облаците изливат И оросяват върху множество човеци.

29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

Може ли, даже, някой да разбере как се разпростират облаците, Или се произвеждат гърмежите на скинията Му?

30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

Ето, простира светлината Си около Себе Си, И се покрива с морските дъна.

31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

(Понеже чрез тия неща съди народите; Дава храна изобилно),

32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

Покрива ръцете Си със светкавицата, И заповядва й где да удари;

33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

Шумът й известява за това, И добитъкът - за пламъка, който възлиза.