Jobi 35

1 Elihu vazhdoi të flasë dhe tha:

Još govori Elijuj i reèe:

2 “A të duket një gjë e drejtë kur thua: “Jam më i drejtë se Perëndia”?

Misliš li da si pravo rekao: moja je pravda veæa od Božije?

3 Në fakt ke thënë: “Ç’dobi ke? Çfarë dobie do të kisha nga mëkati im?”.

Jer si rekao: šta æe mi pomoæi, kaka æe mi biti korist, da ne griješim?

4 Do të të përgjigjem ty dhe miqve të tu bashkë me ty.

Ja æu odgovoriti tebi i drugovima tvojim s tobom.

5 Sodite qiellin dhe shiko me kujdes; shih retë, që ndodhen më lart se ti.

Pogledaj nebo, i vidi; pogledaj oblake, kako su viši od tebe.

6 Në qoftë se ti mëkaton, çfarë efekti ka mbi të? Në qoftë se ti i shumëzon prapësitë e tua çfarë dëmi i shkakton?

Ako griješiš, šta æeš mu uèiniti? ili ako se umnože bezakonja tvoja, šta æeš mu nauditi?

7 Në rast se je i drejtë, çfarë i jep, ose çfarë merr ai nga dora jote?

Ako si pravedan, šta æeš mu dati? ili šta æe primiti iz ruke tvoje?

8 Ligësia jote mund të dëmtojë vetëm një njeri si ti, dhe drejtësia jote mundet t’i sjellë vetëm dobi birit të një njeriu.

Èovjeku kakav si može nauditi tvoja zloæa, i sinu èovjeèijemu pomoæi tvoja pravda.

9 Ngrihet zëri për numrin e madh të shtypjeve, ngrihet zëri për të kërkuar ndihmë për shkak të dhunës së të fuqishmëve;

Vapiju od velikoga nasilja kojima se èini, i vièu na ruku silnijeh;

10 por asnjeri nuk thotë: “Ku është Perëndia, krijuesi im, që natën të jep këngë gëzimi,

A nijedan ne govori: gdje je Bog, stvoritelj moj, koji daje pjesmu noæu;

11 që na mëson më tepër gjëra se sa kafshëve të fushave dhe na bën më të urtë se zogjtë e qiellit?”

Koji èini te smo razumniji od zvijerja zemaljskoga, i mudriji od ptica nebeskih.

12 Kështu ngrihen zëra, por ai nuk përgjigjet për shkak të krenarisë së njerëzve të këqij.

Tamo vièu s oholosti zlijeh ljudi, ali ne bivaju uslišeni.

13 Me siguri Perëndia nuk ka për t’i dëgjuar ligjëratat boshe dhe i Plotfuqishmi nuk do t’jua vërë veshin.

Jer Bog ne sluša taštine, i svemoguæi ne gleda na nju.

14 Edhe sikur ti të thuash se nuk e shikon atë, çështja jote qëndron para tij, dhe ti duhet të presësh.

Akamoli kad kažeš: ne vidiš to. Pred njim je sud; èekaj ga.

15 Por tani, duke qenë se në zemërimin e tij ai nuk dënon dhe nuk u jep shumë rëndësi shkeljeve,

A sada èim te gnjev pohodi, nije ništa, niti je gledao na sve što si uèinio;

16 Jobi hap kot buzët dhe mbledh fjalë që nuk kanë arsye”.

Zato Jov naprazno otvora usta svoja, i bezumno umnožava rijeèi.