Jobi 35

1 Elihu vazhdoi të flasë dhe tha:

Igitur Eliu hæc rursum locutus est:

2 “A të duket një gjë e drejtë kur thua: “Jam më i drejtë se Perëndia”?

Numquid æqua tibi videtur tua cogitatio, ut diceres: Iustior sum Deo?

3 Në fakt ke thënë: “Ç’dobi ke? Çfarë dobie do të kisha nga mëkati im?”.

Dixisti enim: Non tibi placet quod rectum est: vel quid tibi proderit, si ego peccavero?

4 Do të të përgjigjem ty dhe miqve të tu bashkë me ty.

Itaque ego respondebo sermonibus tuis, et amicis tuis tecum.

5 Sodite qiellin dhe shiko me kujdes; shih retë, që ndodhen më lart se ti.

Suspice cælum et intuere, et contemplare æthera quod altior te sit.

6 Në qoftë se ti mëkaton, çfarë efekti ka mbi të? Në qoftë se ti i shumëzon prapësitë e tua çfarë dëmi i shkakton?

Si peccaveris, quid ei nocebis? et si multiplicatæ fuerint iniquitates tuæ, quid facies contra eum?

7 Në rast se je i drejtë, çfarë i jep, ose çfarë merr ai nga dora jote?

Porro si iuste egeris, quid donabis ei, aut quid de manu tua accipiet?

8 Ligësia jote mund të dëmtojë vetëm një njeri si ti, dhe drejtësia jote mundet t’i sjellë vetëm dobi birit të një njeriu.

Homini, qui similis tui est, nocebit impietas tua: et filium hominis adiuvabit iustitia tua.

9 Ngrihet zëri për numrin e madh të shtypjeve, ngrihet zëri për të kërkuar ndihmë për shkak të dhunës së të fuqishmëve;

Propter multitudinem calumniatorum clamabunt: et eiulabunt propter vim brachii tyrannorum.

10 por asnjeri nuk thotë: “Ku është Perëndia, krijuesi im, që natën të jep këngë gëzimi,

Et non dixit: Ubi est Deus, qui fecit me, qui dedit carmina in nocte,

11 që na mëson më tepër gjëra se sa kafshëve të fushave dhe na bën më të urtë se zogjtë e qiellit?”

Qui docet nos super iumenta terræ, et super volucres cæli erudit nos.

12 Kështu ngrihen zëra, por ai nuk përgjigjet për shkak të krenarisë së njerëzve të këqij.

Ibi clamabunt, et non exaudiet, propter superbiam malorum.

13 Me siguri Perëndia nuk ka për t’i dëgjuar ligjëratat boshe dhe i Plotfuqishmi nuk do t’jua vërë veshin.

Non ergo frustra audiet Deus, et Omnipotens causas singulorum intuebitur.

14 Edhe sikur ti të thuash se nuk e shikon atë, çështja jote qëndron para tij, dhe ti duhet të presësh.

Etiam cum dixeris: Non considerat: iudicare coram illo, et expecta eum.

15 Por tani, duke qenë se në zemërimin e tij ai nuk dënon dhe nuk u jep shumë rëndësi shkeljeve,

Nunc enim non infert furorem suum, nec ulciscitur scelus valde.

16 Jobi hap kot buzët dhe mbledh fjalë që nuk kanë arsye”.

Ergo Iob frustra aperit os suum, et absque scientia verba multiplicat.