Jobi 35

1 Elihu vazhdoi të flasë dhe tha:

ED Elihu proseguì il suo ragionamento, e disse:

2 “A të duket një gjë e drejtë kur thua: “Jam më i drejtë se Perëndia”?

Hai tu stimato che ciò [convenga] alla ragione, [Della quale] tu hai detto: La mia giustizia [è] da Dio,

3 Në fakt ke thënë: “Ç’dobi ke? Çfarë dobie do të kisha nga mëkati im?”.

Di dire: Che mi gioverà ella? Che profitto ne avrò più che del mio peccato?

4 Do të të përgjigjem ty dhe miqve të tu bashkë me ty.

Io ti risponderò, Ed a' tuoi compagni teco.

5 Sodite qiellin dhe shiko me kujdes; shih retë, që ndodhen më lart se ti.

Riguarda i cieli, e vedi; E mira le nuvole, quanto sono più alte di te.

6 Në qoftë se ti mëkaton, çfarë efekti ka mbi të? Në qoftë se ti i shumëzon prapësitë e tua çfarë dëmi i shkakton?

Se tu pecchi, che cosa opererai tu contro a lui? E [se] i tuoi misfatti son moltiplicati, che gli farai tu?

7 Në rast se je i drejtë, çfarë i jep, ose çfarë merr ai nga dora jote?

Se tu sei giusto, che cosa gli darai? Ovvero che prenderà egli dalla tua mano?

8 Ligësia jote mund të dëmtojë vetëm një njeri si ti, dhe drejtësia jote mundet t’i sjellë vetëm dobi birit të një njeriu.

[Come] la tua malvagità [può nuocer solo] ad un uomo simile a te, [Così] anche la tua giustizia [non può giovare] se non ad un figliuolo d'uomo.

9 Ngrihet zëri për numrin e madh të shtypjeve, ngrihet zëri për të kërkuar ndihmë për shkak të dhunës së të fuqishmëve;

Gli oppressati gridano per la grandezza [dell'oppressione], E dànno alte strida per la violenza de' grandi;

10 por asnjeri nuk thotë: “Ku është Perëndia, krijuesi im, që natën të jep këngë gëzimi,

Ma niuno dice: Ove [è] Dio, mio fattore, Il quale dà materia di cantar di notte?

11 që na mëson më tepër gjëra se sa kafshëve të fushave dhe na bën më të urtë se zogjtë e qiellit?”

Il qual ci ammaestra più che le bestie della terra, E ci rende savi più che gli uccelli del cielo?

12 Kështu ngrihen zëra, por ai nuk përgjigjet për shkak të krenarisë së njerëzve të këqij.

Quivi [adunque] gridano, ed egli non [li] esaudisce, Per la superbia de' malvagi.

13 Me siguri Perëndia nuk ka për t’i dëgjuar ligjëratat boshe dhe i Plotfuqishmi nuk do t’jua vërë veshin.

Certamente Iddio non esaudisce la vanità, E l'Onnipotente non la riguarda.

14 Edhe sikur ti të thuash se nuk e shikon atë, çështja jote qëndron para tij, dhe ti duhet të presësh.

Quanto meno [esaudirà egli te], che dici che tu nol riguardi? Giudica[ti] nel suo cospetto, e poi aspettalo.

15 Por tani, duke qenë se në zemërimin e tij ai nuk dënon dhe nuk u jep shumë rëndësi shkeljeve,

Certo ora [quello] che l'ira sua ti ha imposto di castigo [è come] nulla; Ed egli non ha preso conoscenza della moltitudine [de' tuoi peccati] molto [innanzi].

16 Jobi hap kot buzët dhe mbledh fjalë që nuk kanë arsye”.

Giobbe adunque indarno apre la sua bocca, Ed accumula parole senza conoscimento.